ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΙΟΜΑΣΤΕ......ΑΣ ΘΥΜΗΘΟΥΜΕ!!

Παραδοσιακά παιχνίδια περασμένων εποχών...Από την Μαρία Φωκά

Τα παιδιά, όταν υπήρχαν ακόμη αλάνες σε πόλεις και χωριά, έπαιζαν 216 παιχνίδια! Και η λαογράφος Ευαγγελία Παπαζή, από τα Καρδάμυλα Χίου, για να διασώσει τα “παιξίματα” της παλαιάς Ελλάδας, κατέγραψε 216 παραδοσιακά παιχνίδια του τόπου της, που κυκλοφόρησαν σε ένα βιβλίο με τίτλο "Ανέβα μήλο - κατέβα ρόδι" από τις εκδόσεις Άλφα Πι.

Και μόνο οι ονομασίες μας γεμίζουν με νοσταλγία για τα χρόνια της αθωότητας: “Πάσες”, “Λακκάκια”, “Πινακωτή”, “Μπερλίνα”, “Ψώρα”, “Μπακάλης”, “Γκέο - Βαγκέο”, “Παπούτσι - παλιοπάπουτσο”, “Δεν περνάς Κυρά Μαρία”, “Μαντηλοπόλεμος”, “Μάντης”, “Κόκαλο - Ξεκόκαλο”, “Ξύπνιοι - Κοιμισμένοι”, “Αβγατιστή”, “Αμπάριζα”, “Μιλητό - Αμίλητο”, “Φοβάσαι τον εχθρό;”, “Τα μαγγαλάκια”, κ.ά.

Όπως σημειώνει στη εισαγωγή ο Χιώτης καθηγητής και θεολόγος Γιώργος Διλμπόης, σε εκείνα τα παιχνίδια ενυπήρχε η συνεργασία, η αλληλοβοήθεια, η συμμετοχή, η ομαδικότητα, η προσπάθεια, η ευθύνη, η πρωτοβουλία, ο προσωπικός αγώνας ως το τέλος, ο νους, το σώμα, η θέληση, η ορμή, το γέλασμα, το ξεγέλασμα.

Ο διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης του νομού, Αριστείδης Κελεπερτζής, στον πρόλογό του, προτείνει αβίαστα την έκδοση αυτή ως βοηθητικό βιβλίο στους εκπαιδευτικούς όλης της χώρας για την ψυχοκινητική ανάπτυξη των παιδιών, προτάσσοντας τη φράση του Οδυσσέα Ελύτη: "Λένε πως η πιο σοβαρή πράξη ενός παιδιού δεν είναι η μελέτη του, είναι το παιχνίδι του".

Το βιβλίο με τις 238 σελίδες, εμπλουτισμένο με φωτογραφίες του χθες και του σήμερα, συνιστά παράλληλα εγχειρίδιο ψυχαγωγίας και δοκίμιο λαογραφίας. Στη σημερινή τηλεοπτική Ελλάδα, με χωριά και πόλεις ισοπεδωμένες από το τσιμέντο, η αφήγηση σε πάει αλλού… Αλλά, ας πάρουμε μια μικρή γεύση από παιχνίδια που ξεχάστηκαν...

”Μπερλίνα”: ένα… σοφιστικέ παιχνίδι που παίζεται κυρίως από μικρά κορίτσια σε ανοικτό χώρο. Στην αρχή καθορίζεται ποιο παιδί θα παίξει την Μπερλίνα και τον Ταχυδρόμο, που είναι οι κύριοι ρόλοι. Στη συνέχεια, ένα - ένα τα μέλη της ομάδας λένε ψιθυριστά στ΄ αυτί του Ταχυδρόμου ένα κοσμητικό επίθετο για την Μπερλίνα, όπως "όμορφη σαν βασίλισσα", "μικρή Παναγιά", "κακιά μάγισσα", "στραβοκάνα" κ.ά. Ο Ταχυδρόμος τα μεταφέρει σ΄ εκείνη, που είναι υποχρεωμένη να διαλέξει κάποιο. Ο παίκτης της φράσης που επέλεξε η Μπερλίνα παίρνει τη θέση της και η Μπερλίνα τη θέση του Ταχυδρόμου. Έτσι τα παιδιά διασκεδάζουν εξασκώντας τη φαντασία τους, γιατί είναι υποχρεωμένα να σκαρφίζονται πρωτότυπους χαρακτηρισμούς που ο Ταχυδρόμος οφείλει τρέχοντας να μεταφέρει πιστά τα κοσμητικά και μη επίθετα όλων των παιδιών.

”Τα κριάρια”: ένα παιχνίδι μόνο για ...σκληρά αγόρια! Τα παιδιά χωρίζονται σε δύο ομάδες, στέκονται σε προκαθορισμένη απόσταση και μόλις δώσει η "μάνα" το σύνθημα, επιτίθεται η μία ομάδα εναντίον της άλλης με τα κεφάλια, όπως τα κριάρια. Και όποιος αντέξει!

Για περισσότερες πληροφορίες: Εκδόσεις Άλφα Πι.
Αθήνα: Νεαπόλεως 75, Αγία Φιλοθέη Αμαρουσίου, τηλ.: 212 100.41.02
Χίος: Ροδοκανάκη 18, 82 100 Χίος, τηλ.: 22710 41.287
www.alfapibooks.gr

ΠΗΓΗ:http://www.yeskid.gr

Ελλάδα: 4 πόλεις για το καρναβάλι

Γυρίσαμε την Ελλάδα και γίναμε ένα με τους ακόλουθους του Διονύσου σε τέσσερις πόλεις: από το Ρέθυμνο που επιμένει να θυμίζει την εποχή που ανήκε στη Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας και την πατρίδα του Βαμβακάρη, τη Σύρο, ως την "βασίλισσα" Πάτρα και την πολυ-πολιτισμική Ξάνθη. Ζήστε τη γιορτή!

Πάτρα: Η βασίλισσα του καρναβαλιού 

Δύο Άγιοι παραμερίζουν για να περάσει η γεμάτη πάθος πομπή του Διονύσου. Για 45 μέρες οι πιστοί του ακόλουθοι θα χορεύουν ασταμάτητα κάνοντας μόνο διάλειμμα για να πιουν άλλη μια γουλιά μαυροδάφνη. Για τους πατρινούς η γιορτή του Αγίου Αντωνίου σημαίνει ένα πράγμα: ξεκινά επίσημα το καρναβάλι. Αυτό περιμένουν άπαντες άλλωστε αμέσως μετά το κάψιμο του βασιλιά Καρνάβαλου της προηγούμενης χρονιάς.

Η Πάτρα έχει δύο πρόσωπα όπως ο Ιανός, ο άλλος θεός που θα μπορούσε να χριστεί πολιούχος της. Το ένα πρόσωπο το φορά από νωρίς το πρωί ως το μεσημέρι που θα κλείσουν τα μαγαζιά: είναι η σοβαρή κουστουμαρισμένη φορεσιά των ανθρώπων που αγχώνονται, πάνε στη δουλειά, μιλούν δυνατά στο κινητό όσο κάνουν coffee break, κολλούν για ώρα στην κίνηση της Μαιζώνος, της Κορίνθου, της Όθωνος Αμαλίας και της Γούναρη. Από τις 5, όμως, είναι η ώρα που κυκλοφορούν οι φοιτητές με τα Diesel τζην τους και τα μεγάλα D&G γυαλιά του και τότε τα πάντα μεταμορφώνονται. Η πόλη αποκτά ζωή από ένα πολύβουο μελίσσι, η μουσική από τα μπαρ και τα café δυναμώνει, δίνονται τα πρώτα ραντεβού Μαιζώνος και Αγίου Νικολάου γωνία. Ξαφνικά ακούγεται δυνατή μουσική και φωνές μάς διακόπτουν: “Ακούσατε, ακούσατε! Φίλοι και συμπολίτες.....!”. Είναι ο ντελάλης που περνάει με το άρμα του από κάθε γειτονιά για να ανακοινώσει ότι έφτασε για άλλη μια φορά το καρναβάλι.

Στο Καρναβαλικό Εργαστήρι δουλεύουν πυρετωδώς γύρω στα 50 άτομα για να ετοιμάσουν τα άρματα της μεγάλης παρέλασης αλλά και του παιδικού καρναβαλιού. Τεράστιες πολύχρωμες φιγούρες κάνουν την εμφάνισή τους σε κεντρικά σημεία της πόλης, η άσφαλτος χάνεται κάτω από το παχύ στρώμα από κομφετί και σερπαντίνες ενώ από τα μεγάφωνα η Macarena, το Bamboleo και το La Bamba δονούν την ατμόσφαιρα. Σε ανύποπτες στιγμές ακούω κόσμο να τα σιγοτραγουδά κιόλας. Στο επίκεντρο του καρναβαλιού η οδός Κορίνθου με τα νεοκλασικά κτίρια με τις καμάρες και τα μπαλκόνια με τα σκαλιστά κάγκελα και, φυσικά, η πλατεία Γεωργίου.

Χώροι που έμεναν ανεκμετάλλευτοι νοικιάζονται αποκλειστικά για την περίοδο του καρναβαλιού και μετατρέπονται σε στέκια to-be καρναβαλιστών: εδώ για τις επόμενες 45 μέρες θα κάνουν πρόβες, θα χορεύουν, θα πίνουν την all time classic μαυροδάφνη και θα δικτυώνονται για να εξασφαλίσουν προσκλήσεις για τον Κόκκινο χορό, τον σικάτο Λευκό χορό, τον Χορό του Καρναβαλικού Κομιτάτου, της Κινηματογραφικής Λέσχης, του Μαύρου Ντόμινο και τα περίφημα Μπουρμπούλια στο Δημοτικό Θέατρο. Χορός, ασταμάτητος χορός.

Ρέθυμνο: Σε φόντο βενετσιάνικο

Πάει σχεδόν ένας αιώνας από τότε που οι Ρεθεμνιώτες υποδέχονταν με τις δέουσες τιμές την “Αυτού Εξοχότητα Βασιλέα Καρνάβαλο μέσα στην αταξία του ακράτητου γέλιου”. Απόκριες μιας άλλης εποχής, που έχει αφήσει το νοσταλγικό της άρωμα διάχυτο να μοσχοβολά ακόμη, με χορούς ρομαντικούς και φήμη που φτάνει σε ολόκληρη την Κρήτη. Ήδη από νωρίς ο ντελάλης, ο “προπομπός” του καρναβαλιού όπως τον αποκαλούν οι ντόπιοι, έχει ξεκινήσει τις εξορμήσεις στα χωριά του νομού για να φτάσει ως την αγορά και το Παλιό λιμάνι των Χανιών προετοιμάζοντας τους Κρητικούς για την επίσημη έναρξη του Καρναβαλιού, στις 9 Φεβρουαρίου, που φέτος γιορτάζει τα 100 του χρόνια. Σειρά θα πάρουν το Κυνήγι Θησαυρού, οι παλιές ελληνικές καντάδες που ξεκινούν από την Πλατεία του Αγνώστου Στρατιώτη για να γεμίσουν κάθε γωνιά της πόλης του Ρεθύμνου, το ξεφάντωμα της Τσικνοπέμπτης με χορούς και αναπαράσταση του γάμου στην προκυμαία, δρώμενα, τραγούδια, φαγητό και κρασί που ρέει άφθονο. Από το απόγευμα της Παρασκευής 28 Φεβρουαρίου όλη η πόλη θα πλημμυρίσει από κρητικές καντάδες ενώ το επόμενο βράδυ πραγματοποιείται η νυχτερινή παρέλαση που καταλήγει στην πλατεία Μικρασιατών. Όλοι περιμένουν τη Μεγάλη Παρέλαση των αρμάτων και των πληρωμάτων που ξεκινά στις 2 το μεσημέρι της Κυριακής από τον Κόμβο Θεοτοκοπούλου για να λήξει μετά από πέντε ώρες με το Κάψιμο Βασιλιά Καρνάβαλου στην Ελ. Βενιζέλου, στην ανατολική παραλία της Παλιάς Πόλης. 

  

- See more at: http://www.arttravel.gr/index.php?category=44&article=5460&page=0#sthash.MFUh8cMu.dpuf

Ζεϊμπέκια και άρωμα Ανατολής

Σύρος: Ρεμπέτικα στις ανηφοριές

Η μεγάλη γιορτή πραγματοποιείται σε Άνω Σύρο και Ερμούπολη για να μεταφερθεί στα χωριά την Καθαρά Δευτέρα. Ολόκληρη η Σύρος είναι στα καλύτερά της. Χρώματα παντού: στις πολύχρωμες βαριές πόρτες των αρχοντικών, στις φουντωτές βουκαμβίλιες που μοιάζουν γαντζωμένες στους τοίχους, στο μπλε τρούλο του Αγίου Νικολάου που, όπως λένε, είναι η μεγαλύτερη εκκλησία των Βαλκανίων. Από πάνω μας καμάρες και γλάστρες με βασιλικούς που φύτεψαν από νωρίς και που σκορπούν το άρωμά τους στις γειτονιές μόλις φυσήξει το δροσερό, ανοιξιάτικο αεράκι. Τραγούδια ακούγονται δυνατά από τα μεγάφωνα. Πρώτη ξεκινά η Άνω Σύρος τις εκδηλώσεις το Σάββατο με την αναβίωση του εθίμου «Ζεϊμπέκια» στα σοκάκια της. Τα Ζεϊμπέκια είναι ένας πολεμικός χορός που χόρευαν αντρικά ζευγάρια και θέμα έχει την απαγωγή της Νύφης, γυναίκας του πρώτου Καπετάνιου. Τραγούδια, χοροί, έξαλλη ατμόσφαιρα, ζεστή παραδοσιακή φασολάδα με άφθονο κρασί. Το βράδυ στα στενά της Άνω Σύρου γίνεται και η πρώτη παρέλαση των καρναβαλικών ομάδων για να πάρει τη σκυτάλη η Ερμούπολη την επόμενη ημέρα με τη μεγάλη παρέλαση των καρναβαλιστών και των αρμάτων. Το ραντεβού δίνεται στο Λιμάνι και, αφού διασχίσουν την παραλία και τους εμπορικούς δρόμους, καταλήγουν στην πλατεία Μιαούλη. Τα πνιγμένα στα λουλούδια χωριά περιμένουν υπομονετικά να τελειώσει το γλέντι στην πόλη για να υποδεχτούν τον κόσμο για τα Κούλουμα. Λαζαρέτα, Αζόλιμνος, Γαλησσάς στρώνουν τα καλύτερα αυτοσχέδια τσιμπούσια με νηστίσιμα καλούδια.

  

  

Ξάνθη: Το κάψιμο του Τζάρου

Ολόκληρη η πόλη γιορτάζει. Στους δρόμους, στις πλατείες, στα θέατρα, σε αίθουσες τέχνης, σε κινηματογράφους, σε μουσεία. Εδώ, το Καρναβάλι είναι θεσμός, είναι η μεγαλύτερη κοινωνική εκδήλωση της πόλης που μετρά σχεδόν μισό αιώνα ζωής. Από τις αρχές του Φεβρουαρίου οι Ξανθιώτες γλεντούν με κάθε τρόπο: συμμετέχουν σε παραδοσιακούς χορούς και συναυλίες στο Δημοτικό Αμφιθέατρο, χορεύουν σε αποκριάτικα πάρτι στο Σπίτι Πολιτισμού της ΦΕΞ, παρακολουθούν εκθέσεις και δρώμενα στο Λαογραφικό Μουσείο και στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης. Και πάνω από όλα μετρούν αντίστροφα για την κορύφωση των εκδηλώσεων, για την βραδινή Καρναβαλική Παρέλαση του Σαββάτου 16 Φεβρουαρίου που θα καταλήξει σε ξέφρενο πάρτι στην κεντρική πλατεία αλλά και για την Μεγάλη Παρέλαση της Κυριακής. Άρματα και χιλιάδες καρναβαλιστές ξεχύνονται στους δρόμους της πόλης, με χρώματα και μουσικές να συνοδεύουν τον Βασιλιά Καρνάβαλο. Μέσω της οδού 28ης Οκτωβρίου η παρέλαση θα περάσει από την Κεντρική Πλατεία, και θα καταλήξει στο χώρο του γηπέδου του ΑΟ Ξάνθης όπου βρίσκονται τα στέκια των Συλλόγων. Με τη λήξη της παρέλασης ξεκινάει το μεγάλο πάρτι στο πάρκο απέναντι από το γήπεδο με μουσική, πυροτεχνήματα, άφθονο κρασί και χορό. Η αυλαία πέφτει με το κάψιμο του “Τζάρου”: κατά τους κατοίκους της Ανατολικής Θράκης, ήταν ένα ανθρώπινο ομοίωμα, τοποθετημένο πάνω σε έναν σωρό από πουρνάρια. Την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς καιγόταν στο κέντρο αλάνας, πλατείας ή σε υψώματα, για να μην έχουν το καλοκαίρι ψύλλους. Το έθιμο αυτό το έφεραν οι πρόσφυγες από το Σαμακώβ της Ανατολικής Θράκης και αναβιώνει κάθε χρόνο από τους κατοίκους του ομώνυμου συνοικισμού, που βρίσκεται κοντά στη γέφυρα του ποταμού Κόσυνθου της Ξάνθης.

  

  

πηγη:http://www.arttravel.gr/

*********************************            ******************************

"ΤΣΙΚΝΟΠΕΜΠΤΗ" ΟΛΗ Η ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΙΑΣ ΣΤΗ ΣΥΡΟ ΜΑΣ!!!

Τσικνοπέμπτη - Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα. Είναι ημέρα χαράς αλλά και προετοιμασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς η σαρανταήμερη περίοδος της Σαρακοστής πριν το Πάσχα πλησιάζει. Την μέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα.

Τσικνοπέμπτη (ανάλυση - ιστορία). Τριώδιο και Αποκριές

Το Τριώδιο

Με τον ευρύτερο όρο Αποκριά, ονομάζουμε τη χρονική περίοδο τριών εβδομάδων πριν από τη Μεγάλη Σαρακοστή, το γνωστό μας τριώδιο.

Οι τρεις Κυριακές που κλείνουν την κάθε εβδομάδα του τριωδίου είναι:

η Κυριακή του Ασώτου,

η Κυριακή της Απόκρεω (μικρή αποκριά) και

η Κυριακή της Τυροφάγου (Μεγάλη Αποκριά).

Η περίοδος του Τριωδίου καλύπτει:
α. Τις τρεις εβδομάδες πριν από τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή (22 ημέρες).
β. Τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή (40 ημέρες, από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Παρασκευή πριν από το Σάββατο του Λαζάρου).
γ. Τις δυο ήμερες Σάββατο του Λαζάρου και Κυριακή των Βαΐων (συνδετικές ήμερες της Μεγάλης Τεσσαρακοστής με τη Μεγ. Εβδομάδα).
δ. Τη Μεγάλη Εβδομάδα (6 ημέρες).

Η λέξη Αποκριά σημαίνει αποχή από το κρέας και σηματοδοτεί την έναρξη της τυρινής εβδομάδας στην οποία επιτρέπονται, κατά τη θρησκεία μας, μόνο τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

'Ετσι οι Χριστιανοί προετοιμάζονται για τη μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής. Συνώνυμη της λέξης Αποκριά είναι και η λέξη Καρναβάλι (Carnival) που προέρχεται από το λατινικό carnem levare (αποχή από το κρέας).

Οι ρίζες των εκδηλώσεων αυτών βρίσκονται στην αρχαία Ελλάδα, στη Διονυσιακή λατρεία. Ο Διόνυσος, κατά το δωδεκάθεο, ήταν ο θεός της γονιμότητας και οι αρχαίοι 'Ελληνες τον τιμούσαν με μεγάλους εορτασμούς, τα Διονύσια. Κατά τους εορτασμούς αυτούς, στην αρχαία Αθήνα, γινόταν παρέλαση άρματος .

Το άρμα ακολουθούσαν χορευτές και τραγουδιστές μεταμφιεσμένοι με προσωπίδες που τραγουδούσαν σατυρικά τραγούδια. Οι εορτασμοί αυτοί, πέρασαν από πολιτισμό σε πολιτισμό δεχόμενοι επιρροές από διάφορες κουλτούρες.

Τσικνοπέμπτη

Οι τρεις εβδομάδες πριν την αρχή της Σαρακοστής ονομάζονται Προφωνή, Κρεατινή και της Τυροφάγου.

Στο μέσο της Κρεατινής (της 2ης) εβδομάδας βρίσκεται η Τσικνοπέμπτη, κατά την οποία παραδοσιακά καταναλώνεται μεγάλη ποσότητα κρέατος, εν είδει προετοιμασίας για τη νηστεία της Σαρακοστής. Για την ορθόδοξη παράδοση, οι νηστείες της Τετάρτης και της Παρασκευής είναι σημαντικές, οπότε η Πέμπτη θεωρούνταν η καταλληλότερη μέρα για κραιπάλες.

Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στο μέσο των 3 εβδομάδων του εορτασμού του καρναβαλιού. Πρόκειται για τη Πέμπτη της 2ης εβδομάδας, της Κρεατινής.

Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα. Είναι ημέρα χαράς αλλά και προετοιμασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς η σαρανταήμερη περίοδος της Σαρακοστής πριν το Πάσχα πλησιάζει. Την μέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα.

Το όνομα "Τσικνοπέμπτη" προέκυψε γιατί την ημέρα αυτή (Πέμπτη δηλαδή) το δείπνο αποτελείται από κρέας ψημένο στα κάρβουνα, το οποίο πρέπει να έχει πάντα λίγο λίπος ώστε κατά το ψήσιμο να βγάλει την απαραίτητη "τσίκνα".

Ακόμα και οι πιο φτωχοί άνθρωποι κάθε περιοχής, πρέπει να ψήσουν κρέας ώστε να μυρίσει το σπίτι τους και όλοι να ξέρουν ότι γιορτάζουν!

Παλιότερα στην ελληνική επαρχία οι άνθρωποι μοίραζαν πιατέλες με το τσικνισμένο κρέας σε όλη την γειτονιά για να στείλουν την μυρωδιά του ψητού σε κάθε άκρη του χωριού.

Μαζί με την Τσικνοπέμπτη έχει καθιερωθεί πλέον και η ειδωλολατρική παράδοση του μασκαρέματος που υποτίθεται ότι διώχνει τα κακά πνεύματα του χειμώνα και βοηθάει έτσι στην εξασφάλιση μιας επιτυχημένης σοδειάς.

Στις μέρες μας η Τσικνοπέμπτη θεωρείται η αρχή της αποκριάς.

Παρόμοιες γιορτές έχουν και άλλα χριστιανικά έθνη, όπως το Schmutziger Donnerstag στη Γερμανία και τη Mardi Gras ("Λιπαρή Τρίτη") στη Γαλλία που όμως αντιστοιχεί στην Ορθόδοξη Καθαρά Δευτέρα. Η τελευταία γιορτάζεται και σε παλαιά γαλλόφωνες περιοχές, όπως στη Νέα Ορλεάνη.

ΠΗΓΗ:http://agiameteora.net/

****************************            ****************************

Η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου (Κρεατινής) ονομάζεται Τσικνοπέμπτη ή Τσικνοπέφτη, επειδή την ημέρα αυτή όλα τα σπίτια ψήνουν κρέας ή λειώνουν το λίπος από τα χοιρινά και ο μυρωδάτος καπνός (τσίκνα) είναι διάχυτος παντού. Από αυτή την τσίκνα, λοιπόν, έχει πάρει και το όνομά της η Πέμπτη και λέγεται Τσικνοπέμπτη.

Το έθιμο χάνεται στα βάθη των αιώνων, χωρίς να γνωρίζουμε την προέλευσή του. Εικάζεται, όμως, ότι προέρχεται από τις βακχικές γιορτές των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων, που επιβίωσαν του Χριστιανισμού. Σύμφωνα με τον λαογράφο Δημήτριο Λουκάτο, το φαγοπότι και το γλέντι της ημέρας είναι «ομοιοπαθητικές προσπάθειες για την ευφορία της γης».

Την Τσικνοπέμπτη, που βρίσκεται στο μέσο του Τριωδίου, ξεκινούν ουσιαστικά οι εκδηλώσεις της Αποκριάς, οι οποίες κορυφώνονται με τα Κούλουμα την Καθαρά Δευτέρα. Ανάλογες γιορτές υπάρχουν στη Γερμανία (Schmutziger Donnerstag = Λιπαρή Πέμπτη) και στη Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ (Mardi Gras = Λιπαρή Τρίτη), που συνδυάζονται με καρναβαλικές εκδηλώσεις.

Στο έθιμο της Τσικνοπέμπτης και γενικά στην κρεατοφαγία αντιτίθεται η οργάνωση “Πολίτες για τα Δικαιώματα της Φύσης και της Ζωής” (ΠΟΦΥΖΩ), που υποστηρίζει την ιδεολογία του «αντισπισισμού» (anti-speciesism), η οποία στρέφεται κατά της καταπάτησης των δικαιωμάτων των ζώων.

Η Τσικνοπέμπτη ανά την Ελλάδα

• Στην παλαιά πόλη της Κέρκυρας τελούνται τα Κορφιάτικα Πετεγολέτσια ή αλλιώς Κουτσομπολιά ή Πέτε Γόλια. Η πετεγολέτσα, το πετεγουλιό όπως το λένε οι Κερκυραίοι, δεν είναι άλλο από το γνωστότατο κουτσομπολιό. Η πετεγολέτσα πραγματοποιείται το βράδυ της Τσικνοπέμπτης, στην Πιάτσα κοντά στην τοποθεσία “Κουκουνάρα”, της πόλης τής Κέρκυρας.
• Στην Πάτρα έχουμε το έθιμο της Κουλουρούς. Η Γιαννούλα η Κουλουρού πιστεύει λανθασμένα πως ο Ναύαρχος Ουίλσον είναι τρελά ερωτευμένος μαζί της και πως έρχεται να την παντρευτεί. Γι’ αυτό ντύνεται νύφη και με τη συνοδεία των Πατρινών πηγαίνει να προϋπαντήσει τον καλό της στο λιμάνι. Γύρω της οι Πατρινοί διασκεδάζουν με τα καμώματά της.
• Στις Σέρρες ανάβονται μεγάλες φωτιές στις αλάνες, στις οποίες αφού ψήσουν το κρέας, πηδούν από πάνω τους. Στο τέλος κάποιος από την παρέα με χιούμορ αναλαμβάνει τα «προξενιά», ανακατεύοντας ταυτόχρονα τα κάρβουνα με ένα ξύλο.
• Στην Κομοτηνή καψαλίζουν την κότα που θα φαγωθεί την επόμενη Κυριακή (της Απόκρεω). Αυτήν την ημέρα τα αρραβωνιασμένα ζευγάρια ανταλλάσσουν δώρα φαγώσιμα. Ο αρραβωνιαστικός στέλνει στην αρραβωνιαστικιά του μια κότα, τον κούρκο, και εκείνη στέλνει μπακλαβά και μια κότα γεμιστή. Όλα αυτά πραγματοποιούν την παροιμία πως ο «έρωτας περνάει από το στομάχι».
• Στο Ηράκλειο της Κρήτης, μικροί και μεγάλοι περιδιαβαίνουν μεταμφιεσμένοι στους δρόμους και στις πλατείες της πόλης, τραγουδώντας και χορεύοντας.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/492#ixzz2uQcsHfnt

**********************                   *******************************

Οι 56 κανόνες της Τσικνοπέμπτης

Μπριζόλες, κοτόπουλο, μπιφτέκια και παϊδάκια. Ναι. Μισό λεπτό όμως να βάλουμε μια τάση, να θέσουμε μερικούς κανόνες.

Αλήθεια ποια είναι η σωστή σειρά, το παϊδάκι ή το κοτόπουλο πρώτο; Κοακόλα ή χύμα κρασί; Και τελικά ποιος έχει την καλύτερη χοληστερίνη, η ταβέρνα της γειτονιάς ή τα Καλύβια/Βλάχικα;

Η τσίκνα πρέπει να σου γαργαλάει τα ρουθούνια και το λίπος να στάζει στο πιάτο. Αλλιώς πως θα νοιώσεις την μέρα στο πετσί σου; Ή, για την ακρίβεια, στα τοιχώματα της καρδιάς σου;

Καλά και άγια τα angus και τα wagyu, αλλά η μέρα επιβάλλει χασαποταβέρνα και κρέατα ελληνικά. Όχι Τ-bοne, rib eye και εξευγενισμένα steak house.

Αν δεν ανοίξεις τη ζώνη μετά, δεν γιόρτασες την μέρα όπως πρέπει.

Στο 98% των γραπτών μηνυμάτων, κάποιοι τρώνε παιδάκια αντί για παϊδάκια

Μην ξεχάσουμε να κάνουμε ρεπορτάζ από Βαρβάκειο Πέμπτη πρωί παιδιά. Να μας μιλήσει και ο Πρόεδρος

Να τηρηθεί σειρά προτεραιότητας παρακαλώ. Πρώτα το λουκάνικο, μετά τα κοτόπουλα, ακολουθούν μπιφτέκια, κεμπάμπ, μπριζόλες και παϊδάκια

Όσο καλή κι αν είναι η ταβέρνα της γειτονιάς, ή το πατροπαράδοτο κουτούκι που πας κάθε χρόνο, Τσικνοπέμπτη σημαίνει σπίτι και ψησταριά στη βεράντα

Ψήνεις, τρως. Ταυτόχρονα

Γενικά τρως μέρα που'ναι. Δεν κάνεις εκπτώσεις

Το κρασί να ρέει

Κυκλοφορούν και φορητά τεστ χοληστερίνης. Αλλά ποιος τα χέζει;

Οι καλύτερες Τσικνοπέμπτες γίνονται στο σπίτι με φίλους

Όσοι κάνουν δίαιτα μπορούν να φάνε άφοβα τα 100 γρ κρέας που αναφέρει το διαιτολόγιό τους

Βλέπεις λίπος, είναι καλό

Τι εννοείς τελείωσαν οι πανσέτες;

Ένα τζατζίκι, μία τυροκαυτερή και όποια άλλη σως διαλέξεις. Τις σηκώνει η μέρα

Μην ασχοληθείς με σαλάτες, πίτες πατάτες αν θες να παίξεις δυνατά στο κρέας

Οταν τρώμε δε μιλάμε. Πόσο κλισέ και πόσο αληθινό την Τσικνοπέμπτη.

Αν θες σαλάτα κάτσε σπίτι σου ρε φίλε.

Η τσικνοπέμπτη πρέπει να είναι η νύχτα του Αγίου Τριαντάφυλλου (σχώρνα με Στεφ, δεν το λέω με κακία)

Τα παϊδάκια πρώτα για να μην κρυώσουν

Μπιφτέκι, παϊδάκι, λουκανικό, κοτόπουλο. Αυτό είναι σωστό

Πίσσα και πούπουλα σε όποιον ζητήσει εμφιαλωμένο κρασί

Πίσσα, πούπουλα και δημόσια περιφορά σε όποιον κόβει το λίπος από τη χοιρινή με το μαχαίρι.

Όχι ρε φίλε, έχω κανονίσει γυμναστήριο.

Euroleague και παϊδάκια. Μόνο

Η χειρότερη έκφραση στην ιστορία είναι "το παϊδάκι και η γυναίκα. Θέλουν χέρι". Και το play-station θέλει. Και το πιστόλι. Και το μανικιούρ. Και το μπάσκετ. Οπότε μαλακία.Α ναι και η μαλακία.

Όπου είναι να πας, να πας νωρίς. Γιατί τα καλά θα φύγουν νωρίς.

Σκέψου ότι είναι σαν τα ματς που πρέπει να κάνεις το κάτι παραπάνω: ένα κοκορετσάκι, ένα κλέφτικο, ένα εξοχικό, κάτι βρε αδερφέ για τη φάση.

Τι εννοείς Τσικνοπέμπτη; Για μένα είναι απλά Πέμπτη.

Η Τσικνοπέμπτη δεν τελειώνει όταν πιεις την σόδα. Τελειώνει όταν πλύνεις τα χέρια.

Να θυμάσαι ότι το γουρουνόπουλο υπάρχει, δεν το τρώει μόνο ο Οβελίξ

Για τα Καλύβια και τα βλάχικα της Βάρης η Τσικνοπέμπτη είναι ότι η τελευταία Κυριακή της Αποκρίας για την Πάτρα. Ή για το Μάντσεστερ ο Φέργκιουσον. Κάτι τέτοιο.

Και που 'σαι κυρ-Στέφανε. Και πατάτες. Πολλές πατάτες

Ξέρω ότι είναι δύσκολο, αλλά μη φας πολύ ψωμί στην αρχή. Σαν την όπερα το καλό έρχεται στο τέλος.

Τζατζίκι να γλιστράει. Νόμος.

Μέρα που 'ναι, σκουπιζόμαστε στο τραπεζομάντιλο κάτω από το ύψος του τραπεζιού για να μη μας δει κανείς. Ό,τι κάνουμε δηλαδή και τις άλλες φορές.

Κοκακόλα. Κανονική. Εκτός αν είναι και το κρέας light, οπότε είσαι εκτός θέματος έτσι κι αλλιώς.

Η σεφταλιά κάνει τη διαφορά

Καμένο δε σημαίνει καλοψημένο

Αλατοπιπερώνουμε το κρέας στο τέλος του ψησίματος για να μείνει το κρέας μαλακό και ζουμερό

Αν δεν μυρίσει ψητό το ρούχο, δεν κάνεις σωστή Τσικνοπέμπτη

Δεν ψήνουμε το κρέας με το που το βγάλουμε από το ψυγείο. Θα ψηθεί απ' έξω και μέσα θα παραμείνει ωμό. Σωστή απόψυξη

Δεν πάμε ποτέ με φρεσκοπλυμένα ρούχα. Ό,τι δηλαδή κάνεις και στις συναυλίες

Γιατί λούζουμε τα μαλιά μας νομίζεις;

Δεν τρως την Τσικνοπέμπτη πριν την ταβέρνα. Μόνο πρωινό και αυτό μούσλι με γάλα light. Θες τη χοληστερίνη σου χαμηλά.

"Εσύ που θα το τσικνίσεις απόψε;". Διαπόμπευση. Αύριο. Στο Σύνταγμα.

Μασκέ πάρτι την Τσικνοπέμπτη. Σαν να βουτάς σκόρδο αντί για ψωμί (ή τα χέρια σου) στο τζατζίκι.

Γδύνεσαι πάνω απ' το πλυντήριο. Δεν χρειάζεται να μυρίσουν αχρείαστα τετραγωνικά του σπιτιού σου.

Ρέψιμο την Τσικνοπέμπτη, σύνθημα στο γήπεδο.

Το δίωρο ξεροστάλιασμα που θα φας περιμένοντας να σου σερβίρουν τα κοψίδια είναι από μόνο του, μετά από τόσα χρόνια που το περνάς, μια -άλλου τύπου- παράδοση.

Τι εννοείς ποια σαλάτα να παραγγείλεις; Είναι σχεδόν ιεροσυλία τέτοια μέρα να ακουμπήσει στο (τίμιο) τραπέζι σου οτιδήποτε πράσινο.

Υποτίθεται ότι 'σαβουριάζουμε' κρέας την Τσικνοπέμπτη για να προετοιμάσουμε τους εαυτούς μας για την επερχόμενη νηστεία της Σαρακοστής. Χωρίς το δεύτερο, δεν έχει νόημα το πρώτο.

Ακόμη και αδελφός σου να είναι ο ταβερνιάρης, σήμερα αδυνατεί να σου προσφέρει ότι καλύτερο μπορεί. Οπότε, αν θες ποιότητα, μείνε σπίτι και παίξε μπάλα με τον πιο ψαγμένο χασάπη της γειτονιάς σου.

Στα Καλύβια, αδέλφια. Όλοι οι δρόμοι οδηγούν στα Καλύβια.

Εξετάσεις μετά από έναν μήνα. Όχι νωρίτερα, όχι αργότερα.

Όχι στα γεμιστά κρέατα. Για όνομα του Θεού.

"Ο χασάπης μου φτιάχνει ένα δικό του, φοβερό κεμπάμπ. Θα σου μείνει αξέχαστο". ΠΟΤΕ, ΚΑΝΕΝΑΣ ΧΑΣΑΠΗΣ.

Εκτός αν τον λένε Σάββα κι έχει ταβέρνα στο Μοναστηράκι.

πηγη:http://www.oneman.gr/

*******************************                     *************************

Τα έθιμα της Τσικνοπέμπτης

Από τα παλιά χρόνια οι διάφορες Καρναβαλίστικες εκδηλώσεις φτωχών  και πλουσίων, άρχιζαν από την Τσικνοπέμπτη, δηλαδή την Πέμπτη ημέρα της εβδομάδος πριν από την Κυριακή της Απόκριας....

Η Τσικνοπέμπτη είναι μια ετήσια τελετή, της οποίας η αρχή χάνεται μέσα στους αιώνες. Η ημέρα που τρώγεται κρέας. Τσικνοπέμπτη είναι η Πέμπτη της δεύτερης εβδομάδας του Τριωδίου, οι τρεις εβδομάδες που συμπεριλαμβάνονται στο τριώδιο είναι, η Απολυτή, η Απόκρεω και η Τυροφάγος. Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας (Απολυτή) σταματούσε η συνηθισμένη νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής, ενώ στη δεύτερη εβδομάδα (απόκρεω) ίσχυε η νηστεία, έτσι η Τσικνοπέμπτη αποκτούσε ιδιαίτερη σημασία και εθεωρείτο εορτάσιμη ημέρα και το τραπέζι ήταν γιορτινό.

Η λέξη Τσικνοπέμπτη προέρχεται από τις λέξεις "τσίκνα" (η μυρωδιά του καμένου ψημένου κρέατος) και "Πέμπτη". Στις μέρες μας η Τσικνοπέμπτη θεωρείται η αρχή της αποκριάς. Πήρε το όνομα Τσικνοπέμπτη από τις τσίκνες, μυρωδιές, που βγαίνουν από τα αναμμένα κάρβουνα όταν ψήνουν σουβλάκια, χαλλούμια, ρέγγες, λουκάνικα, λούντζες. Έτσι οι τσίκνες γεμίζουν την ατμόσφαιρα του χωριού ή της γειτονιάς. Και τούτο γίνεται εν όψει της Μεγάλης Σαρακοστής, όπου αρχίζει μεγάλη νηστεία για τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση του Χριστού.   Κατά το έθιμο την Τσικνοπέμπτη συγγενικές ή και φιλικές, οικογένειες μαζεύονται σε ένα σπίτι και το ρίχνουν στο γλέντι, στο χορό και στο τραγούδι και στο τσούγκρισμα των ποτηριών με την ευχή υγεία και καλό Πάσχα να φτάσουμε. Η Τσικνοπέμπτη βρίσκεται στο μέσο των 3 εβδομάδων του εορτασμού του καρναβαλιού. Πρόκειται για την Πέμπτη της 2ης εβδομάδας, της Κρεατινής. Γιορτάζεται την Πέμπτη που είναι 11 ημέρες πριν την Καθαρά ∆ευτέρα. Είναι ημέρα χαράς αλλά και προετοιμασίας για τους Ελληνορθόδοξους χριστιανούς, καθώς η σαρανταήμερη περίοδος της Σαρακοστής πριν το Πάσχα πλησιάζει. Την μέρα αυτή επιβάλλεται από το έθιμο το ψήσιμο κρέατος στα κάρβουνα. 

πηγη:http://www.music.net.cy/

**********************              *************************

ού Τετάρτη 26 Φεβ 2014 12:57

» Το «Σαμαριά» αναδείχθηκε δεύτερο καλύτεΤο τΤο τσίκνισαν στην Ερμούπολη οι Κρήτες της Σύρου 

Το τσίκνισαν για τα καλά στο κέντρο της Ερμούπολης. Το δικό της ξεχωριστό χαρακτήρα είχε η Τσικνοπέμπτη στην κεντρική αγορά, στην Οδό Χίου, όπου το έθιμο που έχει κάνει την εμφάνισή του τα τελευταία χρόνια, φέτος τιμήθηκε περισσότερο από ποτέ.

Επιχειρηματίες της περιοχής σε συνεργασία με τον Πολιτιστικό Σύλλογο Χρουσών, αλλά και τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κρητών Σύρου, δημιούργησαν μια ζεστή ατμόσφαιρα στο πνεύμα της ημέρας.

Τα ψησίματα έδιναν και έπαιρναν και «έσπαγαν» τη μύτη των περαστικών που δεν έχασαν την ευκαιρία να κεραστούν και να γευθούν τις λιχουδιές.

Το κρασί και το τσίπουρο είχε πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ το κέφι ξεσήκωσε η ζωντανή μουσική, το τραγούδι και οι χοροί.

Ήταν ένα πρόγευμα των αποκριάτικων εκδηλώσεων και του καρναβαλιού της Σύρου που θα ακολουθήσουν το αμέσως επόμενο διάστημα.

πηγη:http://www.apodimoi-krites.gr/

*************************        ******************************

Οι μασκαράδες γύρισαν όλα τα σπίτια του Γαλησσά

Το παλιό έθιμο όπου κάτοικοι του Γαλησσά μασκαρεύονταν λόγω της απόκριας και έκαναν επίσκεψη σε όλα τα σπίτια του χωριού αναβίωσε φέτος ομάδα του Πολιτιστικού Συλλόγου Γαλησσά.

Το βράδυ της Παρασκευής οι μασκαράδες (όλοι τους φορούσαν μάσκες χωρίς να αναγνωρίζονται τα πρόσωπα τους) ξεκίνησαν την πορεία τους και γύρισαν το χωριό από τη μία άκρη μέχρι την άλλη.  

Επισκέφθηκαν τα σπίτια και δημιούργησαν μια ευχάριστη αναστάτωση, όπου οι κάτοικοι τους υποδέχθηκαν με κεράσματα προσπαθώντας να μαντέψουν ποιοι βρίσκονται πίσω από τις μάσκες.

Με τραγούδια κουδούνες και μουσικά όργανα γύρισαν τους δρόμους σαν μια ξέφρενη αποκριάτικη παρέα που έβαλε όλο το χωριό στο πνεύμα των ημερών!

πηγη:http://www.cyclades24.gr/

***********************             **********************************

Τσικνοπέμπτη στο Λύκειο Ελληνίδων Σύρου

Πιστό το Λύκειο Ελληνίδων Σύρου στις παραδόσεις, αναβιώνει εδώ  και  είκοσι  χρόνια  το  πατροπαράδοτο  γλέντι  της τσικνοπέμπτης.  

Κατάμεστη  η αίθουσα του  Λ.Ε.Σ με τα μέλη    των   τμημάτων  χορού   ενηλίκων   διασκέδασαν χόρεψαν  με  όλους  τους ρυθμούς σκορπώντας κέφι  και αισιοδοξία για την πολύχρονη πορεία του Λυκείου.

Προς  τέλος  στις  τελευταίες  παρέες  δεν  έλειψαν και  οι παραδοσιακές καντάδες που και αυτές έχουν χαθεί στην εποχή μας . Όπως  και  κάθε  χρόνο το ντόπιο κρασί τους το προσέφερε η επίτιμος  πρόεδρος  του  Λ.Ε.Σ. κ. Ματίνα Παπαδοπούλου.

Άντε και του χρόνου και πάντα τέτοια.

πηγη:http://www.cyclades24.gr/

***********************     *******************

♥❥❥¸¸.☆¨¯­`­❥¸¸­. ♥❥❥¸¸.☆¨¯­`­❥

Ποτέ δεν θα μάθεις τι ήσουν για μένα...
...κι ας ήσουν ένας ήλιος στο δρόμο μου !
Θα ξέρεις πως για μένα...
ήσουν μια απλή γνωριμία...
Κι ας ήσουν η ζωή μου !

" Τάσος Λειβαδίτης 

Η φωτογραφία για τα Ραγκουτσάρια που κάνει τον γύρo του Facebook

ΡΑΓΚΟΥΤΣΑΡΙΑ ΤΗΣ ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ THE CARNIVAL OF KASTORIA (THE RAGOUTSARIA)
Τα Καρναβάλια της Καστοριάς (Ραγκουτσάρια), αποτελούν αναβίωση των αρχαίων Διονυσιακών οργιαστικών τελετών, που γίνονταν από Αρχαιοτάτων χρόνων, στην μέση του Χειμώνα και αμέσως μετά την γιορτή της γέννησης του ήλιου στις 25 Δεκεμβρίου, (που πέρασε και στην Χριστιανική λατρεία με την καθιέρωση της γιορτής των Χριστουγέννων), προς τιμή της φύσης που θα αναγεννηθεί την Άνοιξη. Με τα Ραγκουτσάρια κλείνει το γιορταστικό δωδεκαήμερο, με χαρακτηριστικά Καστοριανά έθιμα που οι ρίζες τους φτάνουν στους πρώ'ι'μους κάτοικους της περιοχής, τους Δωριείς και τους Ορεστειες και αποτελούν σπάνιο δείγμα της ιστορικής συνέχειας του τόπου μας δια μέσου των αιώνων. Είναι απομεινάρι του γνήσιου Ελληνικού Καρναβαλιού και όχι έθιμο ξενόφερτο όπως το καθιερωμένο καρναβάλι της Αποκριάς και γιορτάζεται στις 6,7,και 8 Γενάρη. Στα Ραγκουτσάρια παίρνουν μέρος όλοι οι Καστοριανοί, άνδρες και γυναίκες, σε "μπουλούκια", από διάφορες γειτονιές, το καθένα με τα "όργανα" του που γλεντούν, μέσα σ'ένα πανζουρλισμό, χωρίς κοινωνικές διακρίσεις. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ποικιλία των μουσικών οργάνων, που εκτός από τα παραδοσιακά (ζουρνάδες, γκά'ι'ντες κ.α.), από τις πρώτες δεκαετίες του αιώνα μας προστέθηκαν τα λα'ι'κά "τακούμια", κρουστά και κυρίως πνευστά, χάλκινα όργανα, κατάλοιπα των μεγάλων στρατιωτικών μπάντων που κατά καιρούς περνούσαν από την πόλη. Η αναλογία με τις μεγάλες μπάντες πνευστών της Νέας Ορλεάνης στις Η.Π.Α., που δημιούργησαν την ορολογία και το παγκόσμια καθιερωμένο μουσικό είδος της τζαζ, είναι εμφανής. Η φωτογράφηση αυτών των στιγμών αποτελεί πρόκληση για τον κάθε φωτογράφο. Η ένταση του κάδρου αποτυπώνεται με το ντοκουμενταρίστικο ύφος της ασπρόμαυρης φωτογραφίας. Ο τονισμός, στις αποχρώσεις της σέπιας επιβάλλει την οπτική ιστορικότητα του εθίμου και την διαχρονική του καταγωγή. Τέλος ο επιλεκτικός επιχρωματισμός των πνευστών οργάνων (χάλκινα), -σε αντιπαράθεση με την ουδέτερη πολυχρωμία της έγχρωμης εικόνας-, υπερτονίζει την σημασία και την ιδιαιτερότητα αυτών των μέσων, για την ολοκληρωμένη επίτευξη του γνήσιου γλεντιού και της έκστασης (Διονυσιακή μανία), που θες δε θες, σε κυριεύει εκείνες τις ώρες, είτε με το να φωτογραφίζεις είτε με το να φωτογραφίζεσαι.-- ΚΩΣΤΑΣ ΚΙΤΣΟΣ  πηγη:http://fkth.gr/ragoutsaria.htm                                      ************************************* Τα Ραγκουτσάρια Τριήμερο καρναβαλικών εκδηλώσεων στην πόλη της Καστοριάς, από τις 6 έως τις 8 Ιανουαρίου. Πρόκειται για ένα έθιμο που χάνεται στα βάθη των αιώνων και αποτελεί αναβίωση των αρχαίων διονυσιακών τελετών. Τα «Ραγκουτσάρια» αρχίζουν στις 6 Ιανουαρίου, την ημέρα των Θεοφανίων, μέσα σε πανηγυρική ατμόσφαιρα στην πόλη της Καστοριάς, η οποία αποκτά ένα ξεχωριστό χρώμα. Άντρες και γυναίκες, μικροί και μεγάλοι οργανώνονται σε «μπουλούκια», το καθένα με τη δική του παραδοσιακή ορχήστρα, και γλεντούν με χιλίων λογιών μεταμφιέσεις στους δρόμους της πόλης, μέσα σ' ένα αληθινό πανζουρλισμό. Το έθιμο κορυφώνεται στις 8 Ιανουαρίου, την Πατερίστα, όπως τη λένε οι ντόπιοι, ημέρα του εορτασμού της Αγίας Δομινίκης, με τη μεγάλη παρέλαση των καρναβαλιστών. Νωρίς το απόγευμα παρελαύνουν όλα τα «μπουλούκια», που χορεύοντας σατιρίζουν πρόσωπα και γεγονότα με πηγαία εφευρετικότητα. Τα καλύτερα από αυτά βραβεύονται από τον Δήμο Καστοριάς, που έχει όλη την ευθύνη της διοργάνωσης του τριημέρου. Τα «μπουλούκια» και ο κόσμος καταλήγουν στο Ντολτσό, παλιά μεσαιωνική πλατεία, που έπαιξε σημαντικό ρόλο επί Τουρκοκρατίας στην ενότητα του λαού και τη διατήρηση των εθίμων, όπου μέσα σε ένα οργιαστικό ξεφάντωμα, συναγωνίζονται μεταξύ τους  για το ποιο θα καλύψει το άλλο με τη μουσική του. Το όνομα και η καταγωγή αυτού του εθίμου εντοπίζονται στην κλασική αρχαιότητα, από την οποία μέσω Ρώμης και Βυζαντίου μεταφέρθηκε στις μέρες μας. Είναι πολύ πιθανό το όνομα να προέρχεται από τη λατινική λέξη «rogatores», που σημαίνει ζητιάνοι, και η οποία πολύ εύστοχα ορίζει την ιδιότητα αυτού που συμμετέχει στην ομάδα των μεταμφιεσμένων. Υπάρχει, δηλαδή, η συνήθεια οι μεταμφιεσμένοι να ζητούν διάφορα δώρα από τα σπιτικά που επισκέπτονται σε ανταπόδοση της συνεισφοράς τους στην απομάκρυνση των κακών πνευμάτων. Το τριήμερο των «Ραγκουτσαρίων» αποτελεί ένα από τα τουριστικά αξιοθέατα της Καστοριάς, που κάθε χρόνο συγκεντρώνει όλο και περισσότερους επισκέπτες.  ΠΟΛΥΜΕΣΑ Ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ για τα Ραγκουτσάρια ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/articles/589#ixzz2qqLJ3Qod                                                ***************************** Η φωτογραφία για τα Ραγκουτσάρια που κάνει τον γύρo του Facebook Η φωτογραφία για τα Ραγκουτσάρια που κάνει το γύρω του Facebook. ΠΗΓΗ: http://kostarazi24.blogspot.gr                                      *********************** Ραγκουτσάρια Τα Ραγκουτσάρια, το παραδοσιακό καρναβάλι της Καστοριάς, είναι ένα σύνολο εκδηλώσεων με ξεχωριστό χρώμα και μοναδική φυσιογνωμία. Ξεκινούν στις 6 Ιανουαρίου και ολοκληρώνονται τρεις μέρες μετά στις 8 του μήνα με την παρέλαση των καρναβαλιστών. Η ιστορία του καστοριανού καρναβαλιού φαίνεται να είναι μακραίωνη. Άλλωστε συμπίπτει χρονικά με τις αρχαίες πανηγύρεις που γίνονταν στο πλαίσιο της διονυσιακής λατρείας, μέρος της οποίας ήταν και οι μεταμφιέσεις. Ραγκουτσάρια το καστοριανό καρναβάλι Στις εορταστικές εκδηλώσεις παίρνουν μέρος οι περισσότεροι κάτοικοι της πόλης και οι επισκέπτες που συμμετέχουν με το κέφι τους. Όλοι μαζί συνθέτουν τα λεγόμενα μπουλούκια που το καθένα με τη δική του παραδοσιακή ορχήστρα με διάφορες μεταμφιέσεις τριγυρνούν στους δρόμους της πόλης δημιουργώντας ένα πραγματικό υπαίθριο γλέντι. Ραγκουτσάρια το καστοριανό καρναβάλι Το γλέντι κορυφώνεται την τρίτη ημέρα των εκδηλώσεων, την Πατερίτσα όπως συνηθίζουν να την αποκαλούν οι Καστοριανοί. Από νωρίς το απόγευμα όλα είναι έτοιμα για τη μεγάλη καρναβαλική παρέλαση όπου όλα τα μπουλούκια χορεύουν σατιρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις με πρωτότυπες ιδέες. Μάλιστα τα καλύτερα μπουλούκια βραβεύονται από το δήμο της πόλης. Όλοι μαζί καταλήγουν στο Ντολτσό, την παλιά μεσαιωνική πλατεία της Καστοριάς κι εκεί μέσα σε ένα ξέφρενο ξεφάντωμα συναγωνίζονται μεταξύ τους ποιο θα καλύψει το άλλο με τη μουσική του. Στις 6 Ιανουαρίου ο Αϊ – Βασίλης μοιράζει δώρα στα παιδιά μετά τον αγιασμό των υδάτων και ξεκινά από την πλατεία Δαβάκη, συνοδευόμενος πάντα από χαρούμενους παραδοσιακούς σκοπούς λαϊκής μουσικής από την μπάντα και προσφέρει καστοριανό κρασί σε όσους συναντά στο δρόμο του. Το μεσημέρι στην πλατεία Ομονοίας γίνεται η έναρξη του καρναβαλιού και τα μπουλούκια πιάνουν δουλειά. Από νωρίς το απόγευμα κάνουν αισθητή την παρουσίας τους σε όλους τους δρόμους της πόλης με ζωντανή μουσική από λαϊκές ορχήστρες. Από το μεσημέρι της επόμενης μέρας ξεκινά ο χορός και το γλέντι. Μικροί και μεγάλοι επισκέπτονται ως μπουλούκια πάντα τα φιλικά σπίτια – που είναι ανοικτά για τις απρόσμενες αυτές επισκέψεις – και πειράζουν τους ιδιοκτήτες ζητώντας κέρασμα. Κρασί άφθονο και παραδοσιακά εδέσματα προφέρονται στις μεγάλες πλατείες της πόλης. Ξεκινώντας η τρίτη μέρα των εκδηλώσεων όλοι είναι έτοιμοι για τη μεγάλη παρέλαση του καρναβαλιού στην οδό Μητροπόλεως που τελειώνει με πυροτεχνήματα αφήνοντας τους πάντες με ένα πλατύ χαμόγελο και αξέχαστες εντυπώσεις. ΠΗΓΗ:http://www.ifms-grammos.gr/events-ragkoutsaria                                         ***************************** Ραγκουτσάρια  ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ Κ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ Τα Ραγκουτσάρια έχουν την καταγωγή τους από τα αρχαία Χειμερινά Διονύσια, όπου, σύμφωνα με τις ιστορικές πηγές, υπήρχε ο θίασος των μεταμφιεσμένων που γύριζε από σπίτι σε σπίτι, μπαίνοντας και περιπαίζοντας τους νοικοκυραίους ζητώντας κεραστικά και φιλοδωρήματα. Κρυμμένοι πίσω από προβιές και αυτοσχέδιες μάσκες, συνέτειναν στην απομάκρυνση των κακών πνευμάτων που ταλαιπωρούσαν στο μεσοχείμωνο τον κόσμο των καιρών εκείνων.  Στην μακραίωνη διάρκεια της Ρωμαϊκής κυριαρχίας, οι μεταμφιέσεις συνεχίστηκαν και προστέθηκαν νέες γιορτές παραδόθηκε από την προφορική και γραπτή παράδοση. Οι Rogatores (ζητιάνοι), που επισκέπτονταν τα σπίτια της περιοχής έπαιρναν κεραστικά και φιλοδωρήματα, αποτρέποντας έτσι τα κακά πνεύματα που δυσκόλευαν τη ζωή των ανθρώπων. Rogatio στα Λατινικά σημαίνει ζητώ. Πιθανότητατα λοιπόν οι "ραγκουτσάρηδες" να είναι οι rogatores του χθεσινού κόσμου. Κατά τους βυζαντινούς χρόνους, οι λατρευτικές γιορτές της Αρχαίας Ελλάδας ήλθαν σε αντίθεση με την επίσημη Χριστιανική Θρησκεία και πολλά στοιχεία λησμονήθηκαν εντελώς. Όμως, αρακετά από αυτά κατόρθωσαν και αντέξανε τα εμπόδα, φτάνοντας ως τις μέρες μας.   ΑΠΟ ΤΟ 1912-1940 Μαζί με τα προσφιλή θέματα που εξακολουθούσαν να αναβιώνουν στη διάρκεια του δωδεκαημέρου επί Τουρκοκρατίας και κατάφεραν να περάσουν το κατώφλι του 20ου αιώνα ήταν και οι "τσαρανιασμένοι ραγκουτσάρηδες" (οι βαμμένοι με μαύρο χρώμα στο πρόσωπο και το σώμα). Οι κάτοικοι που έβγαιναν στους δρόμους, φορούσαν ό,τι έβρισκαν στα σεντούκια τους, επειδή το "φτιάξιμο" ήταν τις περισσότερες φορέ έμπνευση της στιγμής. Οι επισκέψεις σε σπίτια όπου γιορτάζανε οι Γιάννηδες και στην πλατεία Ντουλτσό ήταν απαραίτητες. Τα πειράγματα, τα κεραστικά, τα φιλοδωρήματα, εξακολουθούσαν να είναι βασικά γνωρίσματα των μεταμφιεσμένων. Ένα σηματνικό στοιχείο της περιόδου αυτής, που διατηρήθηκε μέχρι τη δεκαετία 1920-1930, ήταν η παρουσία του Βάκχου, που έσερνε ένα γάιδαρο στολισμένο με κληματόφυλλα, που είχε στηριγμένο στο σαμάρι του το ξόανο του Θεού Διονύσου, μέσα στο οποίο υπήρχε ένα μικρό βαρελάκι με κρασί. Με την επιστροφή των Καστοριανών που έμεναν για καιρό στα ξένα, έκαναν την εμφάνισή τους δειλά-δειλά και οι πρώτες αλλαγές στον τρόπο μεταμφίεσης.  ΑΠΟ  ΤΟ 1950-1970 Μετά τη χαμένη δεκαετία του 1940-1950, ο κόσμος ξανάρχισε να ζει, να γλεντά, να μεταμφιέζεται. Τα μεγάλα καφενεία "ΑΙΓΛΗ" και "ΒΥΖΑΝΤΙΟΝ" διοργάνωναν ολονύχτια γλέντια. Πολλές παρέες άρχιαν να υιοθετούν νέα πρότυπα μεταμφίεσης, φερμένα από αλλού, ενώ άλλες συνέχισαν να επιμένουν στις πατροπαράδοτες συνήθειες. Η πρώτη παρέλαση στα μέσα της δεκαετίας του 50 και η βράβευση των μεταμφιεσμένων από τον Δήμο Καστοριάς, σηματοδότησε την μετέπειτα εξέλιξή τους. Σήμερα, η παρέλαση των αρμάτων, των μπουλουκιών των σχολικών ομάδων, πραγματοποιείται στις 8 Ιανουαρίου και ξεκινά από το Δημαρχείο φτάνοντας μέχρι την πλατεία Ομονοίας - μέσω της οδού Μητροπόλεως, όπου παλαιότερα βρίσκονταν τα εβραϊκά μικρομάγαζα (ΤΣΑΡΣΙ) - και καταλήγοντας στην παραδοσιακή πλατεία Ντουλτσό. Το τριήμερο 6, 7 & 8 Ιανουαρίου τα νυχτερινά κέντρα είναι γεμάτα από κόσμο. Τα Ραγκουτσάρια της Καστοριάς περνούν τον 20ο αιώνα μεταφέροντας το Διονυσιακό κέφι στον παρόντα χρόνο, μ' όλους τους συμμετέχοντες σ' αυτά να τηρούν τις συνήθειες χορεύοντας στα ακούσματα και τ' αχνάρια της παράδοσης. ΑΠΟ ΤΟ 1970 ΕΩΣ ΣΗΜΕΡΑ Μέσ' την καρδιά του χειμώνα και κατά τη διάρκεια των τελευταίων ωρών του δωδεκαημέρου, η πόλη της Καστοριάς παραδίνεται σ' ένα μοναδικό τριήμερο γλέντι χαράς και ξεφαντώματος, που γεννιέται αυθόρμητα μέσα στις αμέτρητες παρέες των μικρών και μεγάλων που παίρνουν μέρος. Στις 6, 7 & 8 Ιανουαρίου, οι δρόμοι και τα σοκάκια της πόλης σφύζουν από τις συντροφιές των ραγκουτσάρηδων, που χαίρονται, γλεντούν και χορεύουν στο ρυθμό της ξεγνοιασιάς, σκορπώντας ολόγυρα χαρά και κέφι. Όλοι οι κάτοικοι της πόλης παραδίνονται σ' ένα ξεχωριστό Διονυσιακό ξεφάντωμα, με τη συνοδεία των λαϊκών οργάνων που παιανίζουν όλα τα παραδοσιακά μουσικά ακούσματα της περιοχής. Πρόκειται για πανάρχαιες συνήθειες, η προέλευση των οποίων χάνεται μέσα στον χρόνο. Παρά τις δυσκολίες που συνάντησαν σε μια μακροχρόνια διαδρομή, πολλά από τα στοιχεία αυτών των λατρευτικών εκδηλώσεων, που είναι γνωστές από τα Ελληνορωμαϊκά χρόνια, κατάφεραν να διατηρηθούν και να φτάσουν μέσω του Βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας έως τις μέρες μας. ΠΗΓΗ:http://www.kastoriacity.gr/                       ******************************* Δείτε πλάνα, στιγμιότυπα και συνεντεύξεις από το δελτίο ειδήσεων του STAR… Το ρεπορτάζ είναι στο 51′ 20”