Σύρος: Αρχοντιά και κατάνυξη

Πάσχα στη Σύρο σημαίνει βαθιές ανάσες από θαλασσινό αεράκι στην υπήνεμη Ερμούπολη και κατανυκτικό παρόν στη συνάντηση των δυο θρησκευτικών κοινοτήτων: ορθόδοξης και καθολικής. Η πρωτεύουσα της κομψότητας και της αρχοντιάς, όπως τη χαρακτήρισε ο Γάλλος ρομαντικός ποιητής Θεόφιλος Γκωτιέ, η Σύρος, γενέθλιος τόπος ποιητών και συγγραφέων, όπως του Βικέλα και του Ροΐδη, αλλά και χάρις έμπνευσης, όπως του Καραγάτση και του Ουράνη, εσάς θα σας χαριστεί μονάχα εάν την περπατήσετε.

ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ

Ξεκινήστε από την πλατεία Μιαούλη με το επιβλητικό δημαρχείο, περάστε από το θέατρο Απόλλων -έργα του Τσίλλερ- και καταλήξτε στη συνοικία Βαπόρια με τα αρχοντικά που, χτισμένα σύρριζα στο νερό, μοιάζουν έτοιμα να σαλπάρουν. Στη διαδρομή κρυφοκοιτάξτε τα εκπληκτικά ζωγραφισμένα ταβάνια που κοσμούν το εσωτερικό των αρχοντικών σπιτιών.

Ανηφορίστε στα στενοσόκακα του μεσαιωνικού οικισμού της Ανω Σύρου για να επισκεφτείτε την εκκλησία του Σαν Τζώρτζη, μητρόπολη των Καθολικών, αλλά και το μικρό μουσείο που έχει αφιερωθεί στον Συριανό Μάρκο Βαμβακάρη.

Ακολουθήστε τα ίχνη της αλλοτινής ακμής της. Οδηγήστε μέχρι τις εγκαταλελειμμένες αλλά εντυπωσιακές εξοχικές κατοικίες στην Ντελαγκράτσια (Ποσειδωνία) και στον Γαλησά, επισκεφτείτε το Βιομηχανικό Μουσείο και τα απομεινάρια των βιομηχανικών κτιρίων νότια του λιμανιού και ανακαλύψτε το νεώριο που λειτουργεί αδιαλείπτως από το 1860.

ΠΑΣΧΑ ΣΤΗ ΣΥΡΟ

Οι δύο θρησκευτικές κοινότητες του νησιού, η Καθολική και η Ορθόδοξη, συναντώνται κάθε Μεγάλη Παρασκευή στην πλατεία Μιαούλη. Από τη μία πλευρά ξεκινούν οι Επιτάφιοι των Καθολικών από την καθολική μητρόπολη του Σαν Τζώρτζη στην Ανω Σύρο και τον ιερό Ναό Ευαγγελιστών στην Ερμούπολη, από την άλλη πλευρά οι επιτάφιοι των Ορθοδόξων από τις ενορίες του Αγίου Νικολάου, της Κοιμήσεως και τη Μητρόπολη της Μεταμορφώσεως.

πηγή: kathimerini.gr

από: kathimerini.gr

πηγη:http://www.ourlife.gr/

Ο Επιτάφιος

Έθιμα & Παραδόσεις

Το Πάσχα, η μεγαλύτερη γιορτή της χριστιανοσύνης γιορτάζεται με έντονο το χρώμα της παράδοσης Όταν σταυρώθηκε ο Χριστός η Παναγία καθόταν στπν παρηγοριά, στο τραπέζι που γίνεται μετά τις κηδείες. Πέρασε μια καλογριά την είδε και σχολίασε: "Ποιος είδε γιο στο σταυρό και μάνα στο τραπέζι." Η Παναγία ακούγοντας την της είπε: "Σύρε, μάνα Καλή, μήτε να ψάλλεσαι, μήτε να λειτουργιέσαι. Αν κρεμασθώ εγώ, θα κρεμασθούν μανάδες κι αν πνιγώ εγώ, θα πνιγούν μανάδες. Μονάχα κάθομαι στην παρηγοριά για να παρηγορηθούν όλες οι μανάδες". Η μάνα Καλή έφυγε μετανιωμένη και λυπημένη και γι αυτό ενώ υπάρχει Αγία Καλή δεν λειτουργιέται. Αυτή η παράδοση ζωντανεύει κάθε Μεγάλη Παρασκευή. Η Μεγάλη Παρασκευή, είναι ημέρα απόλυτης αργίας και νηστείας. Ημέρα πένθους. Σχεδόν ολόκληρη η μέρα, αφιερώνεται στην Αποκαθήλωση του Εσταυρωμένου και στην Ακολουθία του Επιταφίου. Στα χωριά της Πυλίας, την Μεγάλη Παρασκευή, πίνουν ξίδι και καπνιά για να δείξουν την αγάπη τους στο Χριστό, που τον πότισαν ξύδι. Στην Κρήτη βράζουν σαλιγκάρια και πίνουν το ζουμί τους, που είναι σα χολή. Στην Κορώνη δε βάζουν τίποτα στο στόμα τους. Κάποιοι βάζουν σε ένα ποτήρι ξύδι, ρίχνουν μέσα και λίγη αράχνη και πίνουν τρεις γουλιές γιατί έτσι πότισαν και το Χριστό. Εκείνη τη μέρα κανένας δεν κάρφωνε: "Μάστορης-ξεμάστορης καρφί δεν εκάρφωνε" γιατί ο γύφτος σταύρωσε με καρφιά το Χριστό. Κατά το μεσημέρι, όταν γίνει η Αποκαθήλωση και εκτεθεί σε προσκύνημα η χρυσοΰφαντη παράσταση του νεκρού Ιησού, πάνω σε φορητό κουβούκλιο, τότε αρχίζει ο στολισμός του Επιταφίου. Οι κοπέλες στολίζουν τον Επιτάφιο με άνθη της άνοιξης: βιολέτες, μενεξέδες, τριαντάφυλλα, λεμονανθοί. Όλα τα λουλούδια πλέκονται σε στεφάνια και γιρλάντες και ο Επιτάφιος γίνεται όλος μια κορόνα από άνθη,  ενώ ψέλνουν το μοιρολόγι της Παναγίας. Όλοι προσκυνάνε τον Επιτάφιο και οι γυναίκες και τα παιδιά, "για να τους πιάσει η χάρη", περνάνε από κάτω. Το βράδυ γίνεται η περιφορά του Επιταφίου. Η πομπή σχηματίζεται από τα Εξαπτέρυγα και το Σταυρό μπροστά , τον Επιτάφιο και τους ιερείς πιο πίσω. Στις πόλεις προηγούνται οι μουσικοί, παίζοντας πένθιμα εμβατήρια. Ο κόσμος που ακολουθεί κρατάει στα χέρια αναμμένες λαμπάδες. Κατά διαστήματα η πομπή σταματά σε πλατείες και σταυροδρόμια και εκεί οι ιερείς ψάλλουν δεήσεις. Σε μερικά μέρη, την ώρα εκείνη, ανάβουν φωτιές και καίνε τον Ιούδα. Τη Μεγάλη Πέμπτη ετοιμάζουν τον Ιούδα. Από παλιά ρούχα φτιάχνουν το ομοίωμα του και το περιφέρουν από σπίτι σε σπίτι ζητώντας "καψίδια". Κάθε νοικοκυρά δίνει ό,τι της βρίσκεται. Κληματόβεργες, λινάτσες ή του ρίχνει πετρέλαιο. "Ράτσα, κεράτσα δώσ' μια κληματσίδα να κάψουμε τον Οβριγιό πόχει πολλή κασσίδα, Οβριγιός φορεί φτερό στο κεφάλι τ' το ξερό..." τραγουδούν τα παιδιά Στο Μελιγαλά, τη Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ, ανάβουν "φουνταρίες". Κάθε νοικοκυρά, όταν σημαίνει η καμπάνα για τον Επιτάφιο, ρίχνει μπροστά στην πόρτα του σπιτιού της δυο - τρία μάτσα κληματόβεργες και τους βάζει φωτιά. Μέχρι να βγει ο Επιτάφιος, οι κληματόβεργες έχουν πλέον γίνει θράκα. Την ώρα που o παπάς περνά έξω από το δρόμο του σπιτιού της, η νοικοκυρά ρίχνει πάνω στη θράκα μια χούφτα μοσχολίβανο και ο παπάς κάνει εκεί παραστάσιμο. Στις Σέρρες έβαζαν μπροστά στην πόρτα τους, πάνω σε ένα τραπέζι, την εικόνα του Χριστού, στολισμένη με λουλούδια και δίπλα άναβαν κεριά και λιβάνι. Μέσα σε ένα πιάτο είχαν φυτεμένη φακή ή κριθάρι που μόλις είχε αρχίσει να βγαίνει. Παρόμοια φυτά τοποθετούσαν και οι γυναίκες στην αρχαιότητα, στη γιορτή του Άδωνη. Το έθιμο "των Αδώνιδος κήπων". Σε νεκροκρέβατο, τοποθετούσαν το κέρινο ομοίωμα του πρόωρα χαμένου Άδωνη και μέσα σε αγγεία είχαν φυτά που πολύ γρήγορα Βλάσταιναν αλλά και το ίδιο γρήγορα μαραίνονταν, όπως εκείνος και η άνοιξη την οποία εκπροσωπούσε. Τα λουλούδια του Επιταφίου ονομάζονται Χριστολούλουδα, Σταυρολούλουδα και τους  αποδίδεται μεγάλη θαυματουργός Δύναμη. Στη Μυτιλήνη, άμα τελειώσει η περιφορά, "αρπάζουν" τα λουλούδια, γιατί πιστεύουν πως κλεμμένα έχουν πιο θαυματουργές ιδιότητες. Τα "Χριστολούλουδα" τα φυλάνε για το καλό. Με αυτά γιατρεύουν τον πονοκέφαλο, τα κάνουν φυλαχτά και με αυτά γαληνεύουν τη θάλασσα όσοι ταξιδεύουν. Στην Ύδρα κάνουν το "έθιμο της δέησης". Τα παλικάρια βγάζουν τα παπούτσια και τις κάλτσες και μπαίνουν με τον Επιτάφιο στη θάλασσα. Τον ακουμπάνε στο νερό και ο παπάς κάνει δέηση για τους ταξιδεμένους. Στην Αθήνα, σκούπιζαν από νωρίς και κατάβρεχαν τους δρόμους για να περάσει ο Επιτάφιος και όταν πλησίαζε, έβγαιναν όλοι στις πόρτες τους με ένα κεραμίδι που είχε κάρβουνο αναμμένο και λιβάνι. Στη Νάξο, δε φιλάνε, εκείνη τη μέρα, γιατί με το φιλί του πρόδωσε ο Ιούδας το Χριστό, δε σφάζουν, για το αίμα του Χριστού, δεν καρφώνουν γιατί καρφώθηκε ο Χριστός και δε γελάνε. Πηγή: Έθιμα του Πάσχα - ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Η πυγολαμπίδα

Έθιμα & Παραδόσεις

Σταύρωση του Κυρίου Η δοξολογία της φύσης  Κι ένα ταπεινό ζουζούνι έγινε η παρηγοριά της Παναγιάς. Όταν σταυρώσανε τον Χριστό και τον λογχίσανε και σιγουρεύτηκαν ότι είχε πεθάνει, οι Ρωμαίοι έδωσαν στην Παναγία την άδεια να τον κατεβάσει από το σταυρό. Η Παναγία με τους κρυφούς μαθητές του Χριστού πήγαν να αποκαθηλώσουν το σώμα του για να το πάνε στο μνήμα. Το σκοτάδι όμως ήταν τόσο μαύρο που δεν έβλεπαν... Τότε, ένα μικρό ζουζούνι πήρε στην ουρά του ένα καρβουνάκι και τους έφεγγε! Κι επειδή καιγόταν το καημένο, πήγαινε κάθε τόσο και βουτούσε την ουρά του στο νερό. Η Παναγιά συγκινήθηκε με το ζουζουνάκι και του ευχήθηκε να έχει πάντα στην ουρά του ένα φως που να λάμπει μέσα στη νύχτα χωρίς όμως να το καίει. Αυτή είναι η πυγολαμπίδα.

Περιμένοντας την Ανάσταση

Έθιμα & Παραδόσεις

Περιμένοντας την Ανάσταση Τη Μεγάλη Δευτέρα αρχίζει η πιο αυστηρή νηστεία. Στην Καστοριά, τη Μεγάλη Δευτέρα, τη Μεγάλη Τρίτη και τη Μεγάλη Τετάρτη δεν έτρωγαν τίποτα, μόνο λίγο νερό έπιναν, κυρίως οι κοπέλες, γιατί πίστευαν πως της νηστικής καρδιάς πιάνει η ευχή και έτσι θα έβρισκαν γαμπρό. Στην Πάρο, όλη τη Μεγάλη Βδομάδα, οι καμπάνες πενθούσαν. "Χήρευαν". Ο κράχτης καλούσε τους πιστούς στην εκκλησία. Κάθε δουλειά έπρεπε να σταματήσει. Ακόμα και τον αργαλειό ξέλυναν, "τον ξέκαμναν" μια και ο Χριστός ήταν Σταυρωμένος. Μόνο ο καθαρισμός των σπιτιών επιτρεπόταν και η προετοιμασία για όλα τα απαραίτητα του Πάσχα. Τη Μεγάλη Τετάρτη παρασκεύαζαν τη νέα ζύμη, το προζύμι της χρονιάς. Στις γειτονιές της Αθήνας μάλιστα η εκκλησάρισσα πήγαινε από σπίτι σε σπίτι, μάζευε αλεύρι και το ζύμωνε χωρίς προζύμι. Το πήγαινε στον παπά και εκείνος ακουμπούσε πάνω του το σταυρό με το Τίμιο Ξύλο και το αλεύρι ανέβαινε. Αυτό θα ήταν το προζύμι της χρονιάς. Η εκκλησάρισσα μοίραζε από λίγο σε κάθε σπίτι. Τα έθιμα τη Μεγάλης Βδομάδας ξεκινούσαν κυρίως τη Μεγάλη Πέμπτη. Πηγή: Έθιμα του Πάσχα - ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

Κουνελάκια πασχαλινά

Έθιμα ξενικά Το πασχαλινό κουνελάκι ήταν λαγός. Για τους Σάξονες ο λαγός ήταν το έμβλημα της θεάς Eastre, την οποία τιμούσαν την άνοιξη. Από αυτήν προέρχεται η λέξη Easter, που σημαίνει Πάσχα στα αγγλικά. Για τους Κέλτες και τους Σκανδιναβούς ο λαγός αποτελούσε το σύμβολο της θεάς της μητρότητας και της ανοιξιάτικης γονιμότητας. Το παραδοσιακό κουνελάκι που φέρνει αβγά στα παιδιά είναι γερμανικής προελεύσεως. Μια φτωχή γυναίκα, ανίκανη να προσφέρει γλυκίσματα στα παιδιά της, τα στέλνει στον κήπο όπου έχει κρύψει αβγά. Τα παιδιά βρίσκουν ένα κουνέλι και θα αποφασίσουν ότι αυτό το ζωάκι τους έφερε τα πασχαλινά αβγά που είχε νωρίτερα διακοσμήσει η μητέρα τους. Στην Αυστρία προσφέρουν σοκολατένιους κόκορες. Στη Σουηδία, σοκολατένιους κούκους. Στη Βεστφαλία, σοκολατένιες αλεπούδες. Στη Γαλλία σοκολατένιες καμπάνες, ενώ στη Μεγάλη Βρετανία σοκολατένια κουνέλια. ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 02/05/2002, ΕΙΡΗΝΗ ΚΟΣΜΑ πηγη:http://www.paidika.gr

http://www.paidika.gr/

Τα Μελιτίνια είναι ένα ιδιαίτερο γλύκισμα από την Σαντορίνη που παραδοσιακά παρασκευάζεταιτην εβδομάδα του Πάσχα εν όψει της Ανάστασης! Οπτικά μπορεί να μοιάζουν με τα κρητικά σκαλτσούνια αλλά αυτό που ουσιαστικά τα διαφοροποιεί είναι η πολύ λεπτή ζύμη και οιδαντελωτές άκρες τους. Στην Σαντορίνη, οι παραδοσιακές νοικοκυρές με τα λεπτοκαμωμένα τους δάχτυλα, συνηθίζουν να κάνουν πάρα πολλά «τσιμπήματα» και συναγωνίζονται μεταξύ τους ποια θα κάνει τα περισσότερα,  ενώ οι πιο μοντέρνες νοικοκυρές είναι ικανοποιημένες ακόμα και με 23. Η συνταγή που χρησιμοποιήσαμε μετράει τουλάχιστον 70 χρόνια και περνάει από μάνα σε κόρη. Προέρχεται από μια γνήσια Σαντορινιά, την Μαρκεττούσα! Τα Υλικά που θα χρειαστούμε για 80 περίπου μελιτίνια! Για την Γέμιση 1 κιλό ανθότυρο 1 κιλό ζάχαρη άχνη 2 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ ½ κουταλάκι σόδα 4 αυγά 6 κ.τ.σ. σιμιγδάλι 6 κ.τ.σ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις 2 κ.τ.γ. μαστίχα σκόνη 1 βανίλια Για το Φύλλο 750 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις Χλιαρό νερό 1 ρακοπότηρο ελαιόλαδο ή 80 έτοιμα φυλλαράκια για σκαλτσούνια Διάρκεια : 15’ προετοιμασία + 20’ ψήσιμο Μέθοδος Παρασκευής: Στο μίξερ, χτυπάμε πολύ καλά το τυρί και ύστερα προσθέτουμε την ζάχαρη. Στη συνέχεια προσθέτουμε τα αυγά, μετά τα υπόλοιπα υλικά και χτυπάμε. Προσοχή! Φροντίζουμε να χρησιμοποιούμε την χαμηλή σκάλα καθώς το μίγμα δεν θέλουμε να γίνει ρευστό. Σε μια καθαρή επιφάνεια ελάχιστα αλευρωμένη οποία τοποθετούμε το φύλλο και 1 κουταλιά της σούπας από την γέμιση. Ύστερα τσιμπάμε σιγά-σιγά την άκρη ώστε να δημιουργηθεί το χαρακτηριστικό δαντελωτό σχήμα Ψήνουμε περίπου 20' μέχρι τα μελιτίνια μας να ροδίσουν και να πάρουν το υπέροχο αυτό χρώμα! Τα Μυστικά της Επιτυχίας: Αν φτιάξουμε δικό μας φύλλο, το περνάμε από το ειδικό μηχάνημα μέχρι να γίνει εξαιρετικά λεπτό και ύστερα το κόβουμε με ένα ποτήρι ώστε να αποκτήσει η ζύμη στρογγυλό σχήμα. Εναλλακτικά χρησιμοποιούμε έτοιμα φυλλαράκια που βρίσκουμε στο εμπόριο. Αν η γέμιση είναι ρευστή συμπληρώνουμε λίγο σιμιγδάλι ή αλεύρι και ανακατεύουμε με ένα πιρούνι. Μια οδοντογλυφίδα είναι ιδιαίτερα βοηθητικό για το τσίμπημα ώστε να τραβιέται το φύλλο προς τα έξω και να το τσιμπάμε πιο εύκολα με τα δάχτυλα! Καλη Επιτυχία και Καλή Ανάσταση! ΠΗΓΗ: http://www.lovecooking.gr/

Τα Δώδεκα Ευαγγέλια

Πασχαλινά έθιμα Τα Δώδεκα Ευαγγέλια Η Μ. Πέμπτη είναι η ημέρα του Μυστικού Δείπνου. Tο πρωί γίνεται η Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου και λέγεται για τους πιστούς ότι είναι καλό να λάβουν τη μέρα αυτή τη θεία κοινωνία. Το ύψωμα της Μεγάλης Πέμπτης οι γυναίκες  το βάζουν σε ένα σακουλάκι που έχει μέσα λουλούδια και το φυλάγουν πίσω από τα εικονίσματα για θεραπευτικές χρήσεις. Τη νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης, στα Δώδεκα Ευαγγέλια, φέρνουν κουλουράκια για τους ζωντανούς, στη Δυτική Μακεδονία και μετά την εκκλησία τα μοιράζουν στον κόσμο. Η νύχτα της Μεγάλης Πέμπτης, θεωρείται κυρίως από τις γυναίκες, ως η ιδανικότερη στιγμή για τον αγιασμό ειδών καθημερινής χρήσης, για την τέλεση μαγγανειών για την αποτροπή ασθενειών και για την παρασκευή φυλαχτών. Στη Ρόδο, στα Δώδεκα Ευαγγέλια, με χοντρούς κορμούς πεύκων ανάβουν φωτιές και τα παιδιά πηδούν και καίνε το "μάρτη" τους. Οι γυναίκες, στην Κεφαλονιά, βάζουν στη μέση τους μια λουρίδα και μετά από κάθε Ευαγγέλιο δένουν και από έναν κόμπο παρακαλώντας να γίνει μέσα στη χρονιά ό,τι ποθούν. Κάθε οικογένεια, στα περισσότερα μέρη, φέρνει στην εκκλησία για να αγιαστούν τα πιο πολύτιμα πράγματα του σπιτιού: ψωμί, αλάτι, αυγά, νερό σε μπουκάλια κ.ά. θαυμαστές ιδιότητες αποδίδουν στα κεριά της Μεγάλης Πέμπτης. Έπειτα από κάθε Ευαγγέλιο, στην Αγιασό στη Λέσβο, έφτιαχναν με το κερί ένα σταυρό και μετά την εκκλησία κόλλαγαν τα 12 σταυρουδάκια στο σπίτι, σε διάφορα σημεία, για να ψοφάνε οι κοριοί και οι ψύλλοι. Για φυλακτό έχουν το κερί που μένει άκαυτο, στη Σπάρτη. Όταν μπουμπουνίζει και αστράφτει το ανάβουν για να μην τους πέσει αστροπελέκι. Στη Λήμνο, στη βάση που ακουμπάει ο παπάς το Ευαγγέλιο οι μητέρες κρεμούσαν τα τσεμπέρια των παιδιών τους για να είναι γερά. Στη Λήμνοεπίσης , στην ανάγνωση των Δώδεκα Ευαγγελίων, οι πιστοί τοποθετούσαν κάτω από την Αγια Τράπεζα μπουκάλια με νερό και τα 'επαιρναν μόνο τη Λαμπρή. Πλέναν τους ασθενείς με αυτό το νερό και τους σαραντίζαν, δηλαδή τους ράντιζαν 40 φορές με ένα κλωνί βασιλικό. Το ίδιο κάναν και στα ζώα. Ακόμα και τις κασέλες άνοιγαν στο Γύθειο, γιατί πίστευαν πως θα εξαφανιστούν τα ποντίκια. Το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, οι γυναίκες αγρυπνούν στην εκκλησία και μοιρολογούν το Χριστό: "Σήμερον μαύρος ουρανός, σήμερον μαύρη μέρα, σήμερα κόσμος θλίβουνται και τα βουνά λυπούνται, σήμερα βάλανε βουλή οι άνομοι Εβραίοι, οι άνομοι και τα σκυλιά κ' οι τρισκαταραμένοι, για να σταυρώσουν το Χριστό, τον πάντων βασιλέα,..." Σε μερικά μέρη τη Μεγάλη Πέμπτη ετοιμάζουν τον Ιούδα. Από παλιά ρούχα φτιάχνουν το ομοίωμα του και το περιφέρουν από σπίτι σε σπίτι ζητώντας "καψίδια". Κάθε νοικοκυρά δίνει ό,τι της βρίσκεται. Κληματόβεργες, λινάτσες ή του ρίχνει πετρέλαιο. "Ράτσα, κεράτσα δώσ' μια κληματσίδα να κάψουμε τον Οβριγιό πόχει πολλή κασσίδα, Οβριγιός φορεί φτερό στο κεφάλι τ' το ξερό..." τραγουδούν τα παιδιά. Τον Ιούδα τον καίνε τη Μεγάλη Παρασκευή, αλλού πάλι ανήμερα το Πάσχα, τη Δεύτερη μέρα του Πάσχα, καμιά φορά και την Τρίτη. Στη Μονή της Πάτμου, το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης, γίνεται στο ύπαιθρο αναπαράσταση του ιερού νιπτήρα και της προσευχής του Κυρίου στο Όρος των Ελαιών. Το βράδυ, την ώρα της ανάγνωσης των Δώδεκα Ευαγγελίων, ανάβουν φωτιά, απομίμηση της φωτιάς στην αυλή του Καϊάφα, όπου ήταν παρών ο Απόστολος Πέτρος. Πηγή: Έθιμα του Πάσχα - ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΠΗΓΗ:http://www.paidika.gr/

Η παπαρούνα και ο κοκκινολαίμης

Έθιμα & Παραδόσεις

Γιατί η παπαρούνα είναι κόκκινη; Γιατί ο κοκκινολαίμης έχει κόκκινο λαιμό; Η παπαρούνα και ο κοκκινολαίμης Όταν σταυρώθηκε ο Χριστός, ένα καφετί πουλάκι μ' άσπρο λαιμό πέταξε πάνω από το άγιο Κεφάλι του Χριστού, που το έσφιγγε ένα αγκάθινο στεφάνι, ενώ ένα μικρό άσπρο λουλούδι είχε ανθίσει στη βάση του Σταυρού. Το μαρτύριο του Θεανθρώπου έθλιβε το πουλί και το λουλούδι. Το πουλάκι θέλοντας ν' απαλύνει τον πόνο του Χριστού, τράβηξε το ένα αγκάθι. Σταλαγματιές από το αίμα Του έπεσαν στο λαιμό του πουλιού κι άλλες κύλησαν πάνω στο λουλούδι, που άνοιξε τα πέταλά του όσο πιο πολύ γινόταν για να τις δεχτεί. Μονομιάς ο λαιμός του πουλιού και τα πέταλα του λουλουδιού βάφτηκαν κόκκινα. Έτσι, το αίμα του Χριστού χάρισε στον κοκκινολαίμη και στην παπαρούνα κόκκινο χρώμα.

Τα κόκκινα αυγά

Έθιμα & Παραδόσεις

Τα κόκκινα αυγά του Πάσχα Το αυγό, πανάρχαιο σύμβολο της γένεσης του κόσμου, της γέννησης της ζωής, το συναντάμε σε πολλές λατρείες, τόσο πρωτόγονες, όσο και περισσότερο εξελιγμένες. Είναι στη λαϊκή και μυθολογική φαντασία το σύμβολο της ζωής. Έχει μέσα του δύναμη ζωική και πίστευαν πως μπορούσε να την μεταδώσει στους ανθρώπους, τα ζώα, τα φυτά. Μερικοί υποθέτουν ότι τα κόκκινα αυγά του Πάσχα, διαδόθηκαν στην Ευρώπη, την Ασία και την Κίνα από ένα έθιμο των Καλανδών. Αλλοι θεωρούν αρχική κοιτίδα τους την Αίγυπτο. Στη νύχτα του κόσμου ένα αυγό άνοιξε στα δύο και από μέσα του βγήκε ο κόσμος, διηγούνται οι Πέρσες. Στο έπος των Φιλανδών «Καλεβάλα», το αυγό που περιείχε τον κόσμο, έπεσε από τον ουρανό στην αγκαλιά της μάνας των νερών. Αλλού, το κοσμικό αυγό γονιμοποιείται από τον ήλιο, και στην αρχαία Αίγυπτο, το αυγό, ως Λόγος Δημιουργός, ταξιδεύει στην προαιώνια θάλασσα. Στην Κίνα συνηθίζονταν οι προσφορές αυγών την Άνοιξη για γονιμότητα και αναγέννηση. Στην πανάρχαια Ουρ της Μεσοποταμίας, προσφέρανε αυγά στους νεκρούς. Στην ελληνική αρχαιότητα αποθέτανε αυγά στα χέρια ειδωλίων του Διονύσου ως σύμβολα αναγέννησης. Στην ελληνική μυθολογία η Λήδα, από την ένωσή της με τον Δία, γέννησε ένα αυγό από όπου αναδύθηκαν οι Διόσκουροι. Στους Εβραίους, τα αυγά ήταν τροφή πένθους. Τροφή που δεν είχε ολοκληρωθεί ως ζωή. Στα λαϊκά παραμύθια, μέσα σε ένα αυγό, καλά φυλαγμένο, κρύβεται η ζωή ενός γίγαντα ή ήρωα. Τα χρωματιστά αυγά και ιδιαίτερα τα κόκκινα μνημονεύονται για γιορταστικούς σκοπούς, στην Κίνα ήδη από τον 5ο αιώνα και στην Αίγυπτο από το 10ο. Το 17ο αιώνα τα βρίσκουμε τόσο στους Χριστιανούς όσο και στους Μωαμεθανούς (Μεσοποταμία, Συρία). Για τους πρώτους Χριστιανούς το αυγό είναι το σύμβολο της Ανάστασης του Χριστού. Στο Μεσαίωνα, βάφονταν αυγά για να δοθούν σαν δώρα το Πάσχα. Κατά τον 17ο αιώνα, ο Πάπας Παύλος ο 5ος ευλόγησε το ταπεινό αυγό με μια δέηση: "Ευλόγησε Ύψιστε το δικό σου αυτό δημιούργημα, το αυγό, το οποίο μπορεί να γίνει μια ευεργετική τροφή των δικών σου πιστών τρώγοντας και ευγνωμονώντας Σε, ένεκεν της Ανάστασης του Κυρίου μας". Γιατί βάφονται κόκκινα τα αυγά της Ανάστασης; Η παράδοση λέει πως: "Όταν είπαν πως αναστήθηκε ο Χριστός, κανείς δεν το πίστευε. Μια γυναίκα, που κρατούσε στο καλάθι της αυγά, φώναξε: "Μπορεί από άσπρα να γίνουν κόκκινα;" Και, ω του θαύματος έγιναν!" Στην Κέρκυρα διηγούνται τα εξής: Όταν αναστήθηκε ο Χριστός, πρώτα πρώτα το άκουσαν κάτι αυγά. Αμέσως άρχισαν την τρεχάλα να το διαδώσουν παντού. Από το πολύ το τρέξιμο έγιναν κατακόκκινα! Πασχαλινά αυγά με Χρώμα κόκκινο Μερικοί πιστεύουν ότι τα αυγά βάφονται κόκκινα σε ανάμνηση του αίματος του Χριστού, που χύθηκε για εμάς τους ανθρώπους. Κόκκινο είναι και το χρώμα της χαράς. Χαράς για την Ανάσταση του Χριστού. Είναι παράλληλα όμως και χρώμα αποτρεπτικό. Κόκκινες βελέντζες και κόκκινα μαντίλια κρεμούσαν τη Μεγάλη Πέμπτη στην Καστοριά οι γυναίκες για το καλό. Κόκκινο πανί έβαφαν μαζί με τα αυγά τους στη Μεσημβρία και το κρεμούσαν στο παράθυρο για σαράντα μέρες, για να μην τους πιάνει το μάτι. Το βάψιμο των αυγών γινόταν τη Μεγάλη Πέμπτη γι αυτό και τη λέγαν Κόκκινη Πέφτη ή Κοκκινοπέφτη. Παλιότερα το συνήθιζαν κι αποβραδίς, πάντοτε τα μεσάνυχτα, με το ξεκίνημα της νέας μέρας. Καινούρια πρέπει να ήταν η κατσαρόλα που θα έβαφαν τα αυγά και ο αριθμός τους ορισμένος και τη μπογιά τη φύλαγαν σαράντα μέρες και δεν την έχυναν, ακόμα και τότε, έξω από το σπίτι. Τα χρώματα για τα αυγά τα έφτιαχναν από διάφορα φυτά Από φλούδες κρεμμυδιών γινόταν το μελί, από άχυρο ή από φύλλα αμυγδαλιάς το κίτρινο, το ανοικτό κόκκινο από παπαρούνες, από μαϊντανό πράσινο, από ζαφορά το κίτρινο και από βιολέτες το μοβ. Επίσης για το βάψιμο των αυγών χρησιμοποιούσαν το βάρτζι, ένα είδος κόκκινου ξύλου. Το κόκκινο όμως χρώμα ήταν και είναι πάντα το πιο αγαπημένο χρώμα για τα Πασχαλινά αυγά. Φυσικές χαλκομανίες Τα παλιότερα χρόνια διάλεγαν φύλλα από φυτά και λουλούδια και έβαζαν από ένα πάνω σε κάθε αυγό. Στη συνέχεια, τύλιγαν τριγύρω μια παλιά κάλτσα, την οποία στερέωναν με μια κλωστή και έβαφαν τα Πασχαλινά αυγά. Το πρώτο Βαμένο κόκκινο αυγό Το πρώτο αυγό που έβαφαν ήταν της Παναγίας και το έβαζαν στο εικονοστάσι. Με αυτό σταύρωναν τα παιδιά από το κακό το μάτι. Τα ευαγγελισμένα αυγά Σε μερικά μέρη έβαζαν σε ένα κουτάκι τόσα αυγά όσα ήταν τα μέλη της οικογένειας και τα πήγαιναν το βράδυ στην εκκλησία, για να διαβαστούν στα 12 Ευαγγέλια. Τα άφηναν κάτω από την Αγία Τράπεζα ως την Ανάσταση και τότε καθεμιά έπαιρνε τα δικά της. Αυτά τα αυγά ήταν "ευαγγελισμένα" και τα τσόφλια τους τα παράχωναν στους κήπους και τις ρίζες των δέντρων για να καρπίσουν. Παρόμοια τύχη είχαν και τα αυγά που έκαναν οι κότες τη Μεγάλη Πέμπτη. Άμα η κότα ήταν μαύρη, ακόμα καλύτερα. Είχαν θαυμαστές ιδιότητες και μπορούσαν να διώξουν κάθε κακό. Τα αυγά τα Μεγαλοπεφτιάτικα περνούσαν τον πονόλαιμο, φύλαγαν το αμπέλι από το χαλάζι, έδιωχναν μακριά το σκαθάρι. Τα "ξομπλωτά" ή "κεντημένα" αυγά Οι γυναίκες και τα κορίτσια στόλιζαν τα αυγά, τα "έγραφαν", τα "κεντούσαν". Πάνω στα άσπρα αυγά έγραφαν με λειωμένο κερί ευχές, σχεδίαζαν σκηνές από τη ζωή του Χριστού, πουλιά κ.ά. Έριχναν μετά τα αυγά στην κόκκινη μπογιά και μέχρι να λειώσει το κερί έμεναν τα γράμματα και τα σχέδια άσπρα. Τα "ξομπλωτά" ή "κεντημένα" αυγά, που τα λέγαν στη Μακεδονία και "πέρδικες", μια και συχνά είχαν πάνω τους πουλιά, ή ίσως και γιατί ξεχώριζαν, όπως κι οι πέρδικες, για την ομορφιά τους, θύμιζαν συχνά μικρογραφίες. Το ένα ήταν καλύτερο από το άλλο. Αυτά έστελναν δώρο οι αρραβωνιασμένες στο γαμπρό και οι βαφτισιμιές στους νονούς και τις νονές τους, σε όλα τα αγαπημένα πρόσωπα. Άλλοτε πάλι τα κορίτσια πρόσθεταν στα αυγά φτερά από χρωματιστό χαρτί, ουρά και μύτη από ζυμάρι και τα κρεμούσαν στο ταβάνι, έτοιμα να πετάξουν. Πηγή: Έθιμα του Πάσχα - ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ - ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ **************************************                         ********************************************** Το γαϊδουράκι Έθιμα & Παραδόσεις Πασχαλινό παραμύθι Το γαϊδουράκι Νάθαν (Γιώργος Βλαχόπουλος) πασχαλινό διήγημα Ήταν ένα ζεστό ανοιξιάτικο πρωινό, στην πεδιάδα της Ιουδαίας. Ο φωτεινός ήλιος χάιδευε με τις ζεστές ακτίνες του την νωπή από την πρωινή δροσιά γη, κάνοντάς την να αχνίζει και το κιτρινοκόκκινο χώμα να ευωδιάζει υπέροχα. Ο Νάθαν, το γαϊδουράκι, ορθάνοιξε τα μεγάλα, καστανά μάτια του κι έβγαλε το κεφάλι του από το άνοιγμα του παχνιού, πού έβλεπε στο εσωτερικό της αυλής. Όρθιος κοντά στο μαγκανοπήγαδο στεκόταν το αφεντικό του, ο γέρο-Ιακώβ ο αγωγιάτης, και συζητούσε έντονα μ΄ένα νεαρό ψαρά. Οι δυο άνδρες χειρονομούσαν ζωηρά, σαν να κανόνιζαν την τιμή για το αγώι. «Συνηθισμένο παζάρι», σκέφτηκε ο μικρός Νάθαν κι άνοιξε το στόμα του σε ένα ατέλειωτο χασμουρητό, που το συνόδευαν οι μουσικοί λαρυγγισμοί του. Άθελά του τράβηξε την προσοχή του ένας όμορφος, γαλήνιος, νέος άνδρας, που παρακολουθούσε την συνομιλία από μία γωνιά. Δεν φαινόταν να ενδιαφέρεται και πολύ για το αποτέλεσμα, λες κι ο νους του έτρεχε κάπου αλλού. Ήταν ντυμένος απλά, μα αρχοντικά. Τα ρούχα του καθαρά, στα πόδια του τυλιγμένα δερματόπλεχτα σανδάλια. Τα χέρια λεπτά, με μακριά δάκτυλα. Η όλη του εμφάνιση έδειχνε άνθρωπο ευγενικό και καλλιεργημένο. Φαινόταν να κατάγεται από την τάξη των τεχνιτών, ίσως να ήταν ξυλουργός. Είχε μακριά, καστανόξανθα μαλλιά, που οι σγουροί κυματισμοί τους ακουμπούσαν απαλά στους φαρδείς του ώμους. Δύο όμορφα γαλάζια μάτια στόλιζαν το πρόσωπο με το πλατύ φωτεινό μέτωπο. Η μορφή του αυστηρή, μα καλοσυνάτη. Ο Νάθαν ένιωσε πως από κάπου γνώριζε αυτόν τον Ξένο, μα αγουροξυπνημένος καθώς ήταν, δεν έδωσε εκείνη τη στιγμή συνέχεια στη σκέψη του. Οι δυο άνδρες δεν άργησαν τελικά να συμφωνήσουν κι έδωσαν τα χέρια. Ο γέρο-Ιακώβ μέτρησε με ικανοποίηση τα δηνάρια που ακούμπησε στη παλάμη του ο ψαράς και κατευθύνθηκε μαζί του στο στάβλο που βρισκόταν ο Νάθαν. Το γαϊδουράκι μας άφησε πρόθυμα να το οδηγήσει ο ψαράς από την τριχιά που ήταν περασμένη στο λαιμό του. Δεν χρειαζόταν πολύ για να μαντέψει την αποστολή του: Είχε συμφωνηθεί να μεταφέρει στην πλάτη του εκείνο τον σιωπηλό άνδρα που στεκόταν παράμερα βυθισμένος στις σκέψεις του. Με ένα πήδημα στο πλάι ο Ξένος βρέθηκε ανεβασμένος στον Νάθαν, που χωρίς να περιμένει κάποιο πρόσταγμα ξεκίνησε. Μια ανηφορική πορεία - για το γαϊδουράκι και τον αναβάτη του - άρχιζε... Βέβαια ο Νάθαν δεν συνήθιζε να σκέπτεται. όταν πήγαινε φορτωμένος σε κάποιο αγώι. Άλλωστε, μέχρι εκείνη τη στιγμή, η σύντομη ζωή του δεν ήταν και τόσο άσχημη. Ο γέρο-Ιακώβ ήταν καλός και δεν τον κτυπούσε, το παχνί ήταν πάντα ζεστό, το άχυρο στεγνό και ο σανός αρκετός. Τον Νάθαν τον προόριζαν συνήθως για ελαφρά φορτία, αφού ήταν ακόμα ένα μικρό πουλάρι. Μια φορά, ήταν ένα σακί σιτάρι για τον μύλο του κυρ-Ζεβεδαίου του μυλωνά, κάποια άλλη, δυο πήλινα δοχεία με λάδι, προορισμένα για το χάνι του τελώνη Ζακχαίου, εκεί στην άκρη της πόλης. Αλλά και ασκιά με κρασί ανήκαν στα εμπορεύματα, που είχαν μεταφέρει στο παρελθόν οι τρυφερές του πλάτες. Όμως, αυτή τη φορά τον πλημμύρισε ένα αίσθημα περίεργο, πρωτόγνωρο. Σχεδόν κατάσαρκα στην πλάτη του, χωρίς σαμάρι, μ΄ ένα μάλλινο υφαντό να τον χωρίζει από τον αναβάτη του, μετέφερε τώρα εκείνον τον Ξένο, στον ανηφορικό δρόμο για τα Ιεροσόλυμα, την Άγια Πόλη. Ο Ξένος, με μάλλον συνηθισμένη σωματική διάπλαση, φαινόταν ανάλαφρος. Παρόλα αυτά ο μικρός Νάθαν ένιωθε την σπονδυλική του στήλη να λυγίζει κάτω από το φορτίο του αναβάτη του: «Θα ΄έλεγες πως κουβαλώ όλο το βάρος του κόσμου»,συλλογίστηκε με απορία το μικρό γαϊδουράκι, και με σφιγμένα χείλη αγωνίστηκε να κρατήσει σταθερό τον βηματισμό του στον γλιστερό πλακόστρωτο δρόμο, που οδηγούσε στην πόλη. Σε άλλη περίπτωση θα βαρυγκομούσε και θα στύλωνε τα λεπτά μπροστινά του πόδια με δύναμη στο έδαφος, χωρίς να κουνηθεί ούτε μια σπιθαμή. Όπως τότε που κάποιοι σκληρόκαρδοι έμποροι από την Σαμάρεια τον είχαν φορτώσει με δυο βαριά σακιά χοντρό αλάτι και τον χτυπούσαν με τις βέργες της λυγαριάς. Μόνο που τώρα, χωρίς να ξέρει καν το γιατί, αισθανόταν πως δεν υπήρχε κανένας λόγος για τέτοια πείσματα. Θες το τρυφερό χέρι του Ξένου, πού χάιδευε το κεφαλάκι του ανάμεσα στα μεγάλα μυτερά αυτιά του, θες η ήρεμη βελούδινη φωνή του, καθώς σιγοψιθύριζε Ψαλμούς του Δαβίδ, γέμιζαν την καρδιά του μικρού Νάθαν με μια ανείπωτη γαλήνη, με μια ανεξήγητη καρτερία και υπομονή. Ένιωθε πως δεν ήθελε ποτέ να τελειώσει αυτό το ταξίδι, να μη κατέβει ποτέ από πάνω του εκείνος ο Ξένος. Μα πάνω από όλα, ήταν εκείνη η λάμψη, που είχε μαγέψει το γαϊδουράκι, εκείνο το υπερκόσμιο λαμπερό φως, που φώτιζε τα πάντα γύρω του, ένα φως άκτιστο, που λες και κατέβαινε απευθείας απ΄ του ουρανού τα βάθη για να καλύψει το πρόσωπο του Ξένου και -για όσους έβλεπαν με τα μάτια της καρδιάς- ολάκερη την Πλάση γύρω. Κι όπως άκουγε τις οπλές του να ηχούν ρυθμικά στο πλακόστρωτο, άρχισε άθελά του να θυμάται - χωρίς να ξέρει το γιατί - την διήγηση της μητέρας του για το Βρέφος του Φωτός και της Γαλήνης, που τόσες φορές του είχε επαναλάβει τις ατέλειωτες χειμωνιάτικες νύχτες. «Ήταν εκείνη την παγωμένη νυχτιά στη Βηθλεέμ», συνήθιζε να αρχίζει την διήγησή της η μητέρα του Νάθαν, «όταν άνοιξε ξαφνικά στα άγρια μεσάνυχτα η ξύλινη πόρτα του στάβλου. Όλα τα ζώα ένιωσαν την παγωμένη ανάσα του αέρα και στριμώχτηκαν ακόμα πιο κοντά, χαρίζοντας το ένα στο άλλο την ζεστασιά του. Ανάμεσά τους, μικρό γαϊδουράκι τότε κι αυτή, η μητέρα του. Στην αστροφεγγιά που χάριζε χλωμό το φως της, διαγράφονταν στην ανοιχτή πόρτα οι σκιές από ένα νεαρό ζευγάρι ανθρώπων. Φαίνονταν νά΄ναι κατάκοποι, από ταξίδι μακρινό. Η γυναίκα ταλαιπωρημένη και χλωμή, με ένα γλυκό πρόσωπο συσπασμένο από τους πόνους της γέννας, που κοντοζύγωνε. Ο άνδρας ανήσυχος, ταραγμένος, με μέτωπο αυλακωμένο από τις ρυτίδες που χαράζει η έγνοια κι η αγωνία. Τόπο ζητούσαν να ξαποστάσουν, να αναπαυθούν. Μια γωνιά για να ξαπλώσει η νεαρή γυναίκα το κουρασμένο σώμα της, να ακουμπήσει το νεογέννητο, μιας και η ώρα της γέννας κόντευε. Οι κοφτές ανάσες της γυναίκας ακούγονταν όλο και πιο σύντομες, όλο και πιο βαθιές. Όλα έδειχναν πως τα ζώα θα΄ πρεπε να μοιραστούν το παχνί τους με ένα ακόμα ένοικο. Και πραγματικά: Σαν από ένα ένστικτο αρχέγονο τα ζώα τραβήχτηκαν σε μια γωνιά, ναι στα αλήθεια, το γαϊδουράκι, το βόδι και τα πρόβατα έκαναν τόπο για το νεογέννητο και την βασανισμένη μητέρα του. Κι αυτή, κάνοντας στρώμα τα άχυρα και τα ξερόχορτα του παχνιού, έστρωσε καταγής τον λευκό της μάλλινο μανδύα και με ότι κουρέλια της είχαν απομείνει, τύλιξε στοργικά το γυμνό κορμάκι του Βρέφους. Για τα ζώα το γεγονός της γέννησης ενός ανθρώπου ανάμεσά τους ήταν κάτι το εντυπωσιακό. ΄Έτσι ασυναίσθητα σχημάτισαν ένα κύκλο γύρω από την θέση, που είχε ετοιμάσει η ετοιμόγεννη. Εκείνη τη στιγμή της γέννας τα ζώα έδειξαν την συμπόνια τους, πλησίασαν και έσκυψαν με τα κεφαλάκια τους να δουν το νεογέννητο της φάτνης και να το ζεστάνουν με τα χνώτα τους. Τι όμορφο βρέφος ήταν! Τι γαλήνιο πρόσωπο που είχε! Κι εκείνο το διάχυτο φως, το υπερκόσμιο, τι ανείπωτη λαμπρότητα.! Όλη η σπηλιά έλαμψε με μιας, λες και την είχαν φωτίσει ξαφνικά χιλιάδες ήλιοι», διηγιόταν η μητέρα του Νάθαν. «Ήταν μια ασύγκριτη, ανεπανάληπτη εμπειρία για όλη τη φύση όλα τα ζώα είχαν νιώσει θαρρείς κάποιο σωτήριο γεγονός και το πρόσωπο του θείου Βρέφους είχε σφραγίσει για πάντα την καρδιά και τη μνήμη τους, το βίωμα της θείας γέννησης είχε ποτίσει και το τελευταίο τους κύτταρο». Ένα δάκρυ, θυμάται, είχε γεμίσει τότε τα όμορφα καστανά μάτια της μητέρας του κι είχε γίνει σταγόνα μαργαριτάρι πού στάθηκε στην άκρη του βλέφαρου της, σαν αισθάνθηκε το μικρό χεράκι του απροστάτευτου Βρέφους να της χαϊδεύει την μουσούδα, σαν να ήθελε να πει το δικό του ευχαριστώ για την ζεστασιά που του πρόσφερε... Απορροφημένος στις σκέψεις που του δημιούργησε η ανάμνηση από τη διήγηση της μητέρας του,ο μικρός Νάθαν άρχισε να τρικλίζει κάτω από το δυνατό ανοιξιάτικο ήλιο. Τι τον έκανε να θυμηθεί αυτή την ιστορία, τώρα; Ποια σχέση μπορούσε να έχει εκείνο το Βρέφος της Βηθλεέμ με αυτόν τον Ξένο της Ιερουσαλήμ; Ανεξήγητο συναίσθημα. Κι όμως, το ίδιο αίσθημα Γαλήνης, το ίδιο άπλετο Φως, η ίδια τρυφερότητα του χεριού που ακουμπούσε όλη την ώρα στο κεφαλάκι του Νάθαν. Ναι, δεν έκανε λάθος ! Στα βάθη της ύπαρξής του ένιωθε, πως δεν μπορούσε να κάνει λάθος. Ο Ξένος της Ιερουσαλήμ και το Βρέφος της Βηθλεέμ είχαν με βεβαιότητα κάτι κοινό μεταξύ τους. Το ένστικτο των ζώων, η αγνή και ταπεινή φύση δεν έκανε λάθος ! Ο Νάθαν με τον αναβάτη του έφτασαν τώρα στην Άγια Πόλη. Πέρασαν την μεγάλη Πύλη και τράβηξαν τον δρόμο για την αγορά. Μα τι ήταν αυτό που αντίκριζαν τα μάτια του; Πανηγύρι χαράς ! Οι άνθρωποι, πλήθος αμέτρητο και ασυγκράτητο, είχαν ξεχυθεί στους δρόμους να προϋπαντήσουν την μικρή συντροφιά. Με χαρούμενες φωνές κι αλαλαγμούς περικύκλωσαν το γαϊδουράκι και τον αναβάτη του, ενώ ανέμιζαν στα χέρια τους κλαδιά από φοινικόδεντρα και βάγια. «Ωσαννά, ωσαννά, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», ακούγονταν κραυγές χαράς από κάθε στόμα. Το γαϊδουράκι μας στην αρχή τρόμαξε. Στύλωσε τα μυτερά αυτιά του προς τα μπρος κι αφουγκράστηκε τις ιαχές του πλήθους. Όλα του φαίνονταν απειλητικά. Μα η βελούδινη φωνή του αναβάτη του, που έσκυψε τρυφερά από πάνω του, το ησύχασε. «Μη φοβάσαι, Νάθαν», του έλεγε. «Σήμερα με αγαπούν και με δοξολογούν, αύριο θα με μισούν και θα φωνάζουν «σταυρώστε τον». Μη φοβάσαι, όπως δεν φοβήθηκε και η μανούλα σου τις άγριες φωνές των στρατιωτών του Ηρώδη, που με καταδίωκαν, όταν αυτή με φυγάδευε στην Αίγυπτο». «Τον Πόνο τον διαδέχεται η Χαρά και τον Σταυρό η Ανάσταση. Μη φοβάσαι !»... Τι λόγια παράξενα ήταν αυτά που άκουγε; Και πώς ο Ξένος γνώριζε το όνομά του; Κι αυτό πάλι, με την φυγή στην έρημο της Αιγύπτου; Ποιος θα μπορούσε να του το έχει πει ; Τώρα ο Νάθαν ήταν πια σίγουρος για την ταυτότητα του αναβάτη του. Τι μικρός που ήταν ο κόσμος λοιπόν, σκέφτηκε. Εκείνος, για τον οποίον η μανούλα του είχε πει, πως είχαν έλθει σοφοί και βασιλιάδες να τον προσκυνήσουν σαν μεγάλο του Κόσμου Βασιλιά, έμπαινε σήμερα θριαμβευτής και με βασιλικές τιμές στην Ιερουσαλήμ, κι αυτός, ο μικρός Νάθαν το γαϊδουράκι, είχε την τιμή, να Τον κουβαλά στη πλάτη του! Στη σκέψη αυτή ο Νάθαν σήκωσε περήφανα το κεφάλι του, τέντωσε αποφασιστικά τα μεγάλα του αυτιά και προχώρησε με βήμα θριαμβευτικό ανάμεσα στο πλήθος που ζητωκραύγαζε. Έτσι έφτασαν στην αγορά. Εδώ όμως τέλειωνε και το αγώι. Ούτε που το κατάλαβε ο μικρός Νάθαν για πότε τα ξετρελαμένα πλήθη σήκωσαν και πήραν στον ώμο τους τον δικό του Ξένο, που γρήγορα χάθηκε στην αγκαλιά τους.«Τι κρίμα», συλλογίστηκε ο Νάθαν. Σε μια στιγμή είχε ξεχάσει τον κόπο της πορείας και το αβάσταχτο βάρος του φορτίου. ΄Ένας γλυκός πόνος γέμιζε την καρδιά του. Πόσο θα ΄θελε να ξανασυναντήσει τον Ξένο! Πολύ αργά. Το τράβηγμα της τριχιάς στο λαιμό του τον γύρισε βίαια πίσω στην πραγματικότητα. Κάποιο νέο αγώι περίμενε.. Όταν μετά από λίγες μέρες το γαϊδουράκι Νάθαν τραβούσε - στο νέο του αγώι - για το πλακόστρωτο του Γολγοθά, φορτωμένο με ένα βαρύ καλάθι γεμάτο καρφιά και σφυριά, δεν μπορούσε ποτέ να πιστέψει πως θα συναντούσε και πάλι τον αγαπημένο του Ξένο. Μα τι τραγικό θέαμα αντίκριζαν τώρα τα μεγάλα καστανά μάτια του! Που ήταν το κάλλος, η ομορφιά και η αρχοντιά του χτεσινού αναβάτη; Τα λινά του ρούχα ξεσκισμένα και στους ώμους του ριγμένη μια κόκκινη ματωμένη χλαμύδα, τα μεγάλα τρυφερά χέρια του δεμένα σφιχτά με ένα δερμάτινο λουρί και το φαρδύ του μέτωπο γδαρμένο από ένα αγκάθινο στεφάνι, μπηγμένο με βία στο κεφάλι του. Μόνο εκείνο το πρόσωπο, το Πρόσωπό Του, έμενε πάντα τόσο γαλήνιο, τόσο φωτεινό. Το πλήθος που χτες Τον υποδεχόταν με τιμές βασιλικές, ανέβαζε τώρα τον Ξένο σαν κοινό εγκληματία στον Σταυρό! Το γαϊδουράκι Νάθαν ένιωσε το αίμα του να παγώνει στις φλέβες του και την καρδιά του να σταματά από του πόνου το ασήκωτο βάρος. Κι ας είχαν πάρει από επάνω του το καλάθι με τα καρφιά και τα σφυριά, ποιος ξέρει για ποιόν προορισμένα... Στην κορφή του λόφου είχαν από νωρίς στηθεί οι τρεις σταυροί. Στη βάση τους, ένα πλήθος αργόσχολων περίεργων τριγύριζε και περιγελούσε τους μελλοθάνατους. Σε κάποιο παλούκι δεμένος, ο μικρός Νάθαν, παρακολουθούσε άθελά του τις σκηνές της βαρβαρότητας που ξετυλίγονταν μπροστά στα μάτια του και η αγνή του καρδιά δεν έβρισκε εξήγηση για την σκληρότητα των ανθρώπων. Γύρισε το κεφάλι του να μη βλέπει. Και ξαφνικά ένιωσε τη ματιά του να διασταυρώνεται με αυτή του Εσταυρωμένου. Ναι, ήταν βέβαιο, ο Ξένος τον είχε αναγνωρίσει! Το γαϊδουράκι αισθάνθηκε το βελούδινο βλέμμα Του να το χαϊδεύει τρυφερά, παρ΄ όλο τον πόνο που σίγουρα θα υπέφερε. Είδε τα χείλη του αγαπημένου του Ξένου, να κινούνται αδύναμα, σαν κάτι να του ψιθύριζαν. Του φάνηκε πως έλεγε «Άφησέ τους, συγχώρα τους, πατέρα μου, δεν γνωρίζουν τι κάνουν». Ο Νάθαν δεν ήταν σίγουρος, αν άκουσε σωστά. Στο στήθος του οι παλμοί της καρδιάς του δυνάμωναν από την οργή, σαν τα κύματα της θάλασσας που τά΄πιασε ο απότομος βοριάς. Αναστέναξε κι ένιωσε πως στέναζε μαζί του η φύση ολάκερη για τα βάσανα του Αθώου. Ήταν όμως ανώφελο. Το γαϊδουράκι μας ήταν ανήμπορο μπροστά στην ανθρώπινη κακία και όσο και να το λαχταρούσε, δεν ήξερε τι θα μπορούσε να κάνει για να βοηθήσει Εκείνον, αυτό, ένα τόσο ασήμαντο πουλαράκι. Και ξάφνου είδε τον ουρανό μεσημεριάτικα να σκοτεινιάζει και τη γη να σείεται συθέμελα. Μια αστραπή ξέσχισε το στερέωμα και φάνηκε να καρφώνεται με βία στην βάση του Σταυρού. Τότε έγινε η οδύνη του λυγμός κι ένα μεγάλο δάκρυ γέμισε τα όμορφα καστανά του μάτια και στάθηκε σαν σταγόνα μαργαριτάρι στην άκρη των βλεφάρων. «Μη φοβάσαι», άκουσε πάλι μέσα του την γλυκιά φωνή του Ξένου να τον καθησυχάζει, «τον Πόνο διαδέχεται η Χαρά και τον Σταυρό η Ανάσταση. Μη φοβάσαι και μην απελπίζεσαι...» Κι έγινε μεμιάς το δάκρυ εκείνο, το δάκρυ της Χαρμολύπης, το δάκρυ μιας χαράς ελπιδοφόρας, που διαδέχεται τον πόνο, μιας Αναστάσιμης Χαράς που έρχεται και διώχνει την θλίψη του Σταυρού. Από εκείνη την στιγμή - λένε τα παλιά βιβλία - όλοι οι απόγονοι του Νάθαν, του μικρού πουλαριού κάτω από τον Σταυρό, έχουν για μόνιμο στολίδι τους μια μαργαριταρένια σταγόνα από το δάκρυ της Χαρμολύπης στα όμορφα καστανά μάτια τους. Κι΄εκείνο το σημάδι του σταυρού στην πλάτη, από τους ώμους μέχρι την ουρά. Λένε πως σχηματίστηκε από την σκιά του Σταυρού, που έριξε επάνω του το φως της αστραπής, την ώρα που τα πικραμένα χείλη του τόσο γνώριμου κι αγαπημένου Ξένου ψέλλιζαν: «Τετέλεσται». Αν συναντήσετε ποτέ στο δρόμο σας κάποιο γαϊδουράκι, κοιτάξτε προσεκτικά στα μάτια του να δείτε, αν υπάρχει το μαργαριταρένιο δάκρυ της Χαρμολύπης και αν στην πλάτη του έχει χαραγμένο το σύμβολο του Σταυρού. ΄Αν τα ανακαλύψετε όλα αυτά, σίγουρα είστε τυχεροί, αφού θα έχετε συναντήσει κάποιον απόγονο του μικρού Νάθαν, που για λίγες μόνο ώρες πήρε στους ώμους του το βάρος όλου του Κόσμου και το απόθεσε στον Σταυρό. Γιώργος Βλαχόπουλος Αναδημοσίευση από τον ιστοχώρο Αντίβαρο πηγη!http://www.paidika.gr/

Ταύρος ζώδιο του μήνα

Ταύρος  21 Απριλίου – 21 Μαΐου

ΠΛΑΝΗΤΗΣ:    ΑΦΡΟΔΙΤΗ
ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ: 2ος Οίκος
ΣΤΟΙΧΕΙΟ: ΓΗ
ΙΔΙΟΤΗΤΑ:  ΠΑΡΟΡΜΗΤΙΚO
ΦΥΣΗ: ΑΡΝΗΤΙΚΗ (ΘΗΛΥΚΗ)
ΕΞΑΡΣΗ ΖΩΔΙΟΥ:  ΣΕΛΗΝΗ
ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΖΩΔΙΟΥ:  ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ - ΑΡΗΣ
ΠΤΩΣΗ ΖΩΔΙΟΥ:  ΟΥΡΑΝΟΣ
ΣΗΜΕΙΟ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑΣ : ΦΑΡΥΓΓΑΣ-ΑΜΥΓΔΑΛΕΣ-ΛΕΜΦΙΚΟ ΘΥΡΕΟΕΙΔΗΣ-ΑΔΕΝΑΣ-ΣΥΚΩΤΙ-ΛΑΙΜΟΣ
ΤΥΧΕΡΗ ΗΜΕΡΑ: ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ
ΧΡΩΜΑ: ΠΡΑΣΙΝΟ, ΜΠΛΕ, ΡΟΖ, ΣΜΑΡΑΓΔΙ.
ΛΕΞΗ ΚΛΕΙΔΙ:  
ΙΣΧΥΡΟΓΝΩΜΟΣΥΝΗ, ΠΕΙΣΜΑ
ΕΛΑΤTΩΜΑ: ΠΛΕΟΝΕΞΙΑ
ΚΑΡΤΑ ΤΑΡΩ:ΔΥΝΑΜΗ
ΤΥΧΕΡΟ ΠΕΤΡΑΔΙ: ΛΑΠΙΣ ΛΑΖΟΥΛΙ – ΟΨΙΔΙΑΝΟΣ - ΜΑΤΙ ΤΟΥ ΤΑΥΡΟΥ – ΝΕΦΡΙΤΗΣ - ΠΡΑΣΙΝΟΣ ΑΧΑΤΗΣ -ΑΒΕΝΤΟΥΡΙΝΗΣ.
ΜΕΤΑΛΛΟ:  ΧΑΛΚΟΣ
ΑΓΓΕΛΟΣ  ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ: ΟΥΡΙΗΛ
ΛΟΥΛΟΥΔΙ: ΚΡΙΝΟΣ, ΠΑΣΧΑΛΙΑ
ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ: ΙΡΛΑΝΔΙΑ- ΕΛΒΕΤΙΑ


Χαραξτηριστικά
Ο Ταύρος είναι το δεύτερο ζώδιο του ζωδιακού κύκλου, με κυβερνήτη το πλανήτη Αφροδίτη, που του προσδίδει σταθερότητα, αποφασιστικότητα, πείσμα και ισχυρογνωμοσύνη. Ευγενικοί και πρόσχαροι πάντα να βοηθήσουν τους δικούς τους ανθρώπους, πιστοί στο θέμα της φιλίας. Δύσκολα όμως μπορείς να τους αλλάξεις γνώμη, καθώς θέλουν πολλά επιχειρήματα για να πεισθούν.
Ο Ταύρος είναι το πιο αποφασιστικό ζώδιο και το πιο σταθερό του ζωδιακού κύκλου. Ήρεμοι, πράοι και ειλικρινής αλλά μερικές φορές ισχυρογνώμονες, με ξαφνικές εκρήξεις στο χαρακτήρα τους, συνήθως όταν πιεστούν πολύ. Λάτρεις της καλής ποιότητας ζωής, του καλού φαγητού, της ψυχαγωγίας. Μεγάλη σημασία δίνουν στα υλικά αγαθά και στις αξίες. Τρέμουν στη σκέψη ότι μπορεί να μείνουν χωρίς χρήματα, για  αυτό είναι και το χρήμα είναι ο πρωτεύων στόχος τους. Οι Ταύροι για να νιώσουν  ασφάλεια και σταθερότητα στη ζωή τους πρέπει να έχουν εξασφαλιστεί πρώτα οικονομικά.
Στην ερωτική τους ζωή είναι σταθεροί, θέλουν αποδείξεις πρώτα για να αφήσουν ελεύθερα την καρδιά τους  να αγαπήσει. Οι Ταύροι είναι ονειροπόλοι και ξετρελαίνονται με το ξεκίνημα ενός νέου ειδυλλίου. Το Πάθος τους αυξάνετε αργά και σταθερά αλλά όταν τα συναισθήματα ξυπνήσουν, γίνονται από τα πιο παθιασμένα ζώδια. Ο έρωτας είναι βαθύς και αντέχει στις ταλαιπωρίες ή στα εμπόδια οποιουδήποτε  τύπου. Η ευαισθησία του Ταύρου είναι κάτι περισσότερο από σεξουαλική επιθυμία. Η αγάπη είναι τρυφερή και μπορεί να διαρκέσει για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Όταν ερωτευτούν εξιδανικεύουν το ταίρι τους και τότε βιώνουν μια κόλαση από ζήλια, φτάνοντας στα άκρα που μπορεί να φτάσει στα όρια της κατάθλιψης, της λαιμαργίας και του αλκοολισμού, άλλα αυτό είναι σπάνιο.
Μια γυναίκα Ταύρος λαχταρά τον θαυμασμό και αποδείξεις αγάπης από το ταίρι της. Όταν βεβαιωθεί ότι η αγάπη είναι πραγματική,  γίνεται ήρεμη, τρυφερή και συνήθως ξέρει να κρατήσει έναν άντρα.
Ένας άντρας  Ταύρος συνήθως είναι θερμός, στοχαστικός, πιστός αλλά κτητικός από τη φύση του. Του αρέσει να ικανοποιεί τις ανάγκες της ερωτικής του συντρόφου και να της χαρίζει πολυτελή δώρα. Δεν είναι πρόθυμος να ανταγωνίζεται με άλλους άνδρες, δεν συμβιβάζετε και δεν συγχωρεί την απιστία ή την προδοσία. Ένα ειδύλλιο Ταύρου συχνά είναι πολύπλοκο και μπορεί να μετατραπεί σε δύσκολη κατάσταση. Ο γάμος τους είναι αρμονικός και σπάνια καταλήγουν σε ένα διαζύγιο.
Οι Ταυρίνες μητέρες φροντίζουν τα παιδιά τους με αγάπη και μεγάλη ευχαρίστηση. Στους Ταύρους μπαμπάδες αρέσει να είναι κοντά στα παιδιά τους, φροντίζοντας για τη σωστή εκπαίδευσή τους.


Τα επαγγέλματα που ταιριάζουν στους Ταύρους είναι: 
διατροφολόγοι, μεσίτες, τραπεζικοί, μάγειροι, ιδιοκτήτες  ξενοδοχείων, υπηρεσίες ψυχαγωγίας, τραγουδιστές, μουσικοί, διακοσμητές, έμποροι, δασολόγοι, κηπουροί, χρηματιστές, λογιστές, οικονομολόγοι, ταμίες βιοτέχνες, έμποροι αντικών, κλωστοϋφαντουργοί, στιλίστες, σχεδιαστές μόδας.

Ερωτική συναστρία
Η ερωτική συναστρία Ταύρου και Σκορπιού είναι τα δυο αντίθετα που ταιριάζουν. Σε ένα ερωτικό ωροσκόπιο πολύ καλή συναστρία είναι με  Παρθένο και Αιγόκερω, ενώ συναισθηματικά σκαμπανεβάσματα και πολλές αμφιβολίες με τον Υδροχόο.

Προβλέψεις      Μάιος

Οι πλανήτες υπόσχονται  με τα γενέθλια σας ότι κατά τη διάρκεια αυτού του έτους θα είστε πιο δραστήριοι στον τομέα που σχετίζετε με το σπίτι ή την οικογένειά σας . Θα καταφέρετε να επιλύσετε πολλά προβλήματα λόγω της αποφασιστικότητας, του θάρρους και την επιμονή σας. Αυτή η χρονιά θα  φέρει ανάμικτα αποτελέσματα γενικά για όσους έχουν γεννηθεί στο ζώδιο του Ταύρου. Η επαγγελματική ζωή ενδεχομένως να παρουσιάσει μερικά σκαμπανεβάσματα. Στον οικονομικό τομέα θα χρειαστεί πολλή προσοχή, παρόλο που ο προϋπολογισμός σας δεν πρόκειται να βγει έξω από τα όρια. Μπορεί να χρειαστεί να καταβάλετε μεγάλες προσπάθειες για να κρατήσετε τον έλεγχο στην οικογένεια και την προσωπική σας ζωή.  Όσοι είστε γεννημένοι το μήνα Μάιο, θα πρέπει να είστε προσεκτικοί εξαιτίας εντάσεων που μπορεί να προκύψουν κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Η τύχη και οι πλανήτες θα είναι με το μέρος σας και θα παρουσιάσετε  σημαντική βελτίωση, τόσο στην προσωπική όσο και στη πνευματική εξέλιξη σας.


Γενικά
T γενέθλια σας αγαπητοί μου Ταύροι θα είναι μια αρκετά ομαλή χρονιά, με ήπιους ρυθμούς και αρκετά διαλείμματα ξεκούρασης και περισυλλογής, με έντονη την ανάγκη να αναπτύξετε την προσωπικότητά σας.  Η θέση τουΟυρανού, τουΔία και τηςΑφροδίτης θα σας δώσει την αρμονία, η οποία είναι απόλυτα απαραίτητη σε κάθε δημιουργική σφαίρα. Η τύχη για τη νέα χρονιά μπορεί να στραφεί προς όφελος σας και θα σας επιτρέψει να βελτιώσετε σημαντικά τις συνθήκες της εργασίας και της προσωπικής σας ζωής. Θα πρέπει να αντιμετωπίσετε καταστάσεις, οι οποίες θα σας επιτρέψουν να διευρύνετε τις προοπτικές ανάπτυξης της σταδιοδρομίας και των επιχειρήσεων, αν εμπιστευτείτε τη διαίσθησή σας, εκμεταλλευόμενοι την κάθε ευκαιρία που θα σας δοθεί από το δεύτερο εξάμηνο του έτους με τη διέλευση τουΔία από το ζώδιο σας.

Επαγγελματικά
Οι πρωτοποριακές σας ιδέες θα σας οδηγήσουν σε μια εποικοδομητική κατεύθυνση. Ο μόνος σας προβληματισμός θα είναι να κάνετε σωστή κατανομή του χρόνου, με μεθοδευμένο και αυστηρό προγραμματισμό, επειδή ο χρόνος σας θα είναι περιορισμένος και δεν θα μπορείτε να εκτελέσετε όλες τις αρμοδιότητες σας ταυτόχρονα. Ο ενθουσιασμός σας, σε συνδυασμό με το πρακτικό και αναλυτικό σας μυαλό, θα είναι η καλύτερη πηγή έμπνευσης, με δημιουργικές ιδέες, ανάλογα με τις εκάστοτε καταστάσεις. Η αναγκαιότητα των αλλαγών θα σας ωθήσει να εγκαταλείψετε τα πάντα και τον Σεπτέμβριο 2012 θα πρέπει να αφήσετε πίσω τα παλιά και να πάρετε μια άλλη κατεύθυνση καριέρας, με νέες σημαντικές οικονομικές αλλαγές και μελλοντικές προοπτικές προς όφελος σας. Μια σειρά από ευκαιρίες θα φέρουν νέα ευχάριστα γεγονότα στην επαγγελματική σας ζωή!

Οικονομικά
Το 2012 θα είναι μια καλή χρονιά στον οικονομικό σας τομέα, με σταθερή και διαρκή αρμονία, με χρηματοδοτήσεις και αυξήσεις που θα αναπτερώσουν το ηθικό και τη διάθεση σας. Θα πρέπει όμως να κάνετε σωστό προγραμματισμό και να περιορίσετε σημαντικά τα έξοδα, παραβλέποντας τους πειρασμούς που θα προκύψουν από το πουθενά. Ωστόσο, πολλοί από εσάς θα επικεντρωθείτε σε νέους στόχους στην προσωπική σας ζωής, συνδεδεμένες με τη βελτίωση του σπιτιού ή την αλλαγή της κατοικίας σας. Από την άλλη πλευρά, αν απασχολείστε στο χώρο της τέχνης και του πολιτισμού, η καταβολή εξόδων και αγορών θα είναι αναγκαία.

Αισθηματικά- Οικογενειακά
Σε σύγκριση με το περασμένο έτος, οι κοινωνικές επαφές και γνωριμίες θα είναι περισσότερες. Πολλοί από εσάς, από την αρχή του έτους θα αποφασίσετε να αναπροσαρμόσετε τη ζωή σας, με μια μόνιμη αγάπη που ενδέχεται μελλοντικά να καταλήξει στα σκαλιά της εκκλησίας. Ο Δίας θα απελευθερώσει τα συναισθήματα σας και να βοηθήσει να τα εκφράσετε, αποκαλύπτοντας την πραγματική σας ψυχή. Θα ζήσετε και θα αισθάνεστε συναισθηματικά κορεσμένες στιγμές, που θα σας αναγκάσουν να ξεκαθαρίσετε οριστικά με σχέσεις που σας ταλαιπωρούν εδώ και χρόνια, και κινδυνεύετε αν δεν λάβετε τα μέτρα σας, να πληγωθείτε βαθιά και τα τραύματα να παραμείνουν στη μνήμη σας για πάντα. Τη χρονιά αυτή θα εμπλουτίσετε τον εαυτό σου εσωτερικά και θα νιώσετε την ανάγκη να έρθετε πιο κοντά στο ιδανικό σας σύντροφο, που εδώ και καιρό σας πολιορκεί. Ίσως καταλάβετε επιτέλους ότι υπάρχει έλλειψη αισιοδοξίας και πίστης στον εαυτό σας.  Η θέση του Ουρανού και τουΔία θα αυξήσουν την επιτυχία στην προσωπική σας ζωή και θα σας δώσουν μια ιδιαίτερη ευκαιρία!  Αν είστε μόνοι, αυτό το έτος που θα αποβεί κρίσιμο για σας. Από το Ιούνιο του2012 θα ξεχάσετε τις άσχημες μέρες και θα καταβάλλετε κάθε δυνατή προσπάθεια προς την κατεύθυνση νέων σχέσεων. Το πάθος θα έρθει στη ζωή σας και αυτή η περίοδος θα είναι γεμάτη με έντονα συναισθήματα. Εκτός από τις υπάρχουσες καταστάσεις θα νιώσετε έτοιμοι να βυθιστείτε στον κόσμο του έρωτα, των συναισθημάτων, του πάθους και του ρομαντισμού. Το μόνο αρνητικό σημείο θα είναι οι επιφανειακές και επιπόλαιες σχέσεις, που αν δεν προσέξετε καλά, υπάρχει περίπτωση να σας ταλαιπωρήσουν μελλοντικά. Για τους δεσμευμένους, από τα μέσα του έτους θα πρέπει να οπλιστείτε με αυτοκυριαρχία και υπομονή, εξαιτίας εντάσεων και ζήλιας που θα ξεσπάσουν από την πλευρά του συντρόφου σας, λόγω αδυναμίας συναισθημάτων και έλλειψη εμπιστοσύνης.

Υγεία
Χάρη στην επίδρασης του Δία αυτή η χρονιά θα είναι πολύ καλή και η υγεία σας σε εξαιρετική κατάσταση. Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2012, καλό είναι να δώσετε προσοχή στα νεφρά, να πίνετε πολλά υγρά και να προσέχετε τι τρώτε. Κάντε τις απαραίτητες σωματικές ασκήσεις, μια και ορισμένοι από εσάς υπάρχει μια πιθανότητα να νοσήσετε, εξαιτίας των πλανητικών επιρροών. Κατά τη διάρκεια του έτους και για μικρά διαστήματα ενδέχεται να νιώσετε αδυναμία και έντονη κούραση, ωστόσο θα ανακτάτε γρήγορα τις δυνάμεις σας και θα επανέρχεστε δριμύτεροι.

Συμβουλή

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα των συχνών αλλαγών της διάθεσης σας θα σας κάνει να πιστεύετε ότι δεν αισθάνεστε και τόσο καλά, ώστε να μπορείτε να ελέγξετε τα γεγονότα που σας αφορούν. Η θέση τουΔία μπορεί να σας κάνει να νιώθετε σαν να μην μπορείτε να αντιμετωπίσετε μόνοι σας την διαμόρφωση των καταστάσεων, με αποτέλεσμα να γίνει η αιτία, να παρουσιάσετε μια σύγχυση ως προς τις ικανότητες και την δύναμη της προσωπικότητας σας.  Να  είστε σίγουροι ότι οι συνεργάτες και υψηλά ιστάμενα πρόσωπα θα είναι σε θέση να εκτιμήσουν και να καταλάβουν την ουσία της προσπάθειας σας, να επενδύσετε σε νέους στόχους και πρωτοποριακές ιδέες για ένα νέο μέλλον. Αποφύγετε να βγάλετε συμπεράσματα, κάνοντας εικασίες με το πίσω μέρος του μυαλού σας. Κάντε διάλογο, για να σπάσετε τα ταμπού και οποιαδήποτε άλλα όρια, προκειμένου να αποφύγετε καταστάσεις αδιεξόδου και αμφιβολιών, τόσο στον αισθηματικό όσο και στον επαγγελματικό τομέα.




ΔΙΑΣΗΜΕΣ ΤΑΥΡΟΙ
Queen Elizabeth of England, Evita Peron, Martha Graham, Audrey Hepburn, Barbara Streisand, Cher, Bianca Jagger, Grace Jones, Jessica Lange, Debra Winger, Michelle Pfeiffer, Andie MacDowell, Uma Thurman, Renee Zellweger, Linda Evangelista, Tori Spelling, Penelope Cruise, Μιμή Ντενίση, Ντόρα Μπακογιάννη, Δήμητρα Λιάνη, Ανίτα Πάνια, Τάνια Τρύπη, Ρέα Τουτουνζή


ΔΙΑΣΗΜΟΙ ΤΑΥΡΟΙ
Adolf Hitler, Karl Marx, Joseph Lenin, Sigmund Freud, William Shakespeare, Salvador Dali, Tony Blair, Saddam Hussein, Jack Nicholson, Al Pacino, Pierce Brosnan, George Clooney, Daniel Day-Lewis, Bono, Iggy Pop, David Byrne, Dennis Rodman, David Beckham, Enrique Iglesias, Κωνσταντίνος Καζάκος (υιός), Λάκης Λαζόπουλος, Σταύρος Ζαλμάς, Νίκος Αλιάγας, Κώστας Σόμερ

Σχέσεις Ταύρου με τα άλλα ζώδια του Ζωδιακού κύκλου:

Ταύρος με Κριό:
Σχέση αρμονική, γεμάτη πρακτικότητα, κοινά ενδιαφέροντα, αλληλοκατανόηση και δημιουργικότητα στη συνύπαρξη.

Ταύρος με Ταύρο:
Σχέση λίγο αρμονική, γεμάτη εγωισμούς και έντονο πείσμα. Υπάρχει όμως σταθερότητα στο συναίσθημα και τη σχέση τους.

Ταύρος με Δίδυμο:
Σχέση όχι και τόσο αρμονική, γεμάτη αστάθεια και επιπολαιότητα από την πλευρά του Διδύμου.

Ταύρος με Καρκίνο:
Σχέση καλή και αρμονική, γεμάτη σιγουριά, σταθερότητα, αγάπη για το σπίτι  και την οικογένεια, αλληλοκατανόηση και αμοιβαία συναισθήματα.

Ταύρος με Λέων:
Σχέση όχι και τόσο αρμονική, γεμάτη κυριαρχία από την πλευρά του Λέοντα.

Ταύρος με Παρθένο:
Σχέση πάρα πολύ αρμονική, γεμάτη σιγουριά αλληλοκατανόηση και αμοιβαία συναισθήματα.

Ταύρος με Ζυγό:
Σχέση όχι και τόσο αρμονική, γεμάτη πίεση και αυταρχισμό από την πλευρά του Ζυγού.

Ταύρος με Σκορπιό:
Σχέση αρκετά αρμονική, γεμάτη έρωτα, πάθος και αμοιβαία συναισθήματα.

Ταύρος με Τοξότη:
Σχέση αρκετά αρμονική, γεμάτη γοητεία, κοινωνικότητα, αλληλοκατανόηση και αμοιβαία συναισθήματα.

Ταύρος με Αιγόκερω:
Σχέση πολύ αρμονική, γεμάτη σταθερότητα κοινά ενδιαφέροντα, κοινωνικότητα, εργασία και αρμονία στη συνύπαρξη.

Ταύρος με Υδροχόο:
Σχέση όχι και τόσο αρμονική, γεμάτη αστάθεια από την πλευρά του Υδροχόου, ενώ ο Ταύρος νιώθει ανασφάλεια και έντονα παραμελημένος.

Ταύρος με Ιχθύ:
Σχέση καλή και αρμονική, γεμάτη σιγουριά, σταθερότητα, αγάπη για την οικογένεια  και το σπίτι, αλληλοκατανόηση και αμοιβαία συναισθήματα.

Ευνοϊκές ημέρες : 7, 12
Ερωτικά:  3, 4, 12, 13, 21, 22, 30, 31
Αγχωτική ημέρα:  5, 6, 19, 20, 21,25, 26

πηγη:http://www.zwdia-shmera.gr/

                          Ο ΜΑΙΟΣ &

                          Η Εργατική Πρωτομαγιά

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Την πρώτη Μαΐου γιορτάζεται η μέρα των εργατών. Είναι στην πραγματικότητα η καθιερωμένη γιορτή της εξέγερσης των εργατών του Σικάγου. Τον Μάη του 1886 τα εργατικά συνδικάτα στο Σικάγο ξεσηκώθηκαν διεκδικώντας ωράριο εργασίας στις 8 ώρες και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Εορτάζεται επίσης και σαν μέρα των λουλουδιών και της Άνοιξης. Η μέρα έχει θεσπιστεί ως αργία και όλες οι υπηρεσίες και οι επιχειρήσεις παραμένουν κλειστές.

Εργατική Πρωτομαγιά Η πρώτη του Μάη, είναι μέρα ορόσημο για τους αγώνες του εργάτη.

Οι αιματοβαμμένες εξεγέρσεις των εργατών του Σικάγο στις αρχές Μάη του 1886, έγιναν ύστερα από επιτυχημένες διεκδικήσεις των εργατών στον Καναδά το 1872.

Δύο χρόνια νωρίτερα, το 1884, πάρθηκε στο συνέδριο της Αμερικανικής Ομοσπονδίας Εργασίας η απόφαση να γίνουν την πρώτη Μάη του 1886 απεργιακές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις στο Σικάγο, το μεγαλύτερο τότε βιομηχανικό κέντρο των ΗΠΑ. Αίτημα η μείωση των ωρών εργασίας και σύνθημα "Οχτώ ώρες δουλειά, οχτώ ώρες ανάπαυση, οχτώ ώρες ύπνο".

Εκείνη τη μέρα, 1η Μαΐου του 1886, 400.000 άνθρωποι συμμετείχαν στις απεργίες που γίνονταν σε όλη την χώρα, και πάνω από 80.000 στο Σικάγο. Αυτό το Σάββατο του 1886, μια εργάσιμη μέρα, οι εργάτες, ξεκίνησαν με τις γυναίκες και τα παιδιά τους για να διαδηλώσουν ειρηνικά στο χώρο της συγκέντρωσης στην πλατεία Haymarket.

Στη γύρω περιοχή, είχαν παραταχθεί αστυνομικές δυνάμεις αποτελούμενες από 1350 άτομα, οπλισμένα με οπλοπολυβόλα οι οποίοι περίμεναν το σύνθημα για να δράσουν.

Κι ενώ το πλήθος παρακολουθούσε τις ομιλίες, ο επικεφαλής της αστυνομικής δύναμης, διατάσσει να διαλυθεί η συγκέντρωση. Μια βόμβα έσκασε κοντά στους αστυνομικούς οι οποίοι άρχισαν να πυροβολούν και να χτυπούν τους συγκεντρωμένους χωρίς καμιά διάκριση. Είναι ακόμα άγνωστος ο αριθμός των θυμάτων αφού πολλοί τραυματισμένοι κατέληξαν τις επόμενες ημέρες, επίσημα μόνο οκτώ νεκροί αστυνομικοί και τέσσερις διαδηλωτές έχουν επαληθευτεί.

Το γνωστό σκίτσο ενός αναρχικού που πετάει μία βόμβα εμφανίστηκε έπειτα αυτού του συμβάντος.

Οκτώ συλληφθέντες διαδηλωτές δικάστηκαν, τέσσερις αυτών καταδικάστηκαν σε θάνατο και άλλος ένας αφαίρεσε μόνος τη ζωή του στην φυλακή. Η διεθνής προβολή αυτής της δίκης δημιούργησε τα θεμέλια της Εργατικής Πρωτομαγιάς ως Εργατικής Γιορτής.

Πρωτομαγιά στην Ελλάδα Το 1892 έγινε η πρώτη πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στην Ελλάδα, από τον Σοσιαλιστικό Σύλλογο του Καλλέργη. Το 1893, 2000 διαδήλωσαν ζητώντας οχτάωρο, Κυριακή αργία και κρατική ασφάλιση στα θύματα εργατικών ατυχημάτων. Το 1894, γίνεται μια μεγάλη συγκέντρωση με τα ίδια αιτήματα που λήγει με 10 συλλήψεις και τον Αύγουστο ακολουθεί σύλληψη του σοσιαλιστή Σταύρου Καλλέργη.

Το 1936 έχουμε τους καπνεργάτες της Θεσσαλονίκης. Τα γεγονότα ξεκίνησαν γύρω στο Φεβρουάριο, με κατάληψη ενός εργοστασίου ύστερα από την απόρριψη των αιτημάτων των εργατών και συνεχίστηκε με συμπαράσταση καπνεργατών από άλλα εργοστάσια. Εναντίον τους χρησιμοποιήθηκε τόσο η αστυνομία όσο και ο στρατός. Δεν υπήρχε κεντρική συγκέντρωση, αλλά μικρές συγκεντρώσεις με ομιλητές σε διάφορα μέρη της πόλης. Σε μια συγκέντρωση στη διασταύρωση Εγνατίας και Βενιζέλου, χωροφύλακες πυροβόλησαν και σκότωσαν 7-8 εργάτες. Σ' αυτό το σημείο έχει στηθεί το μνημείο του καπνεργάτη. Με πυροβολισμούς προσπάθησαν να διαλύσουν και τις άλλες συγκεντρώσεις και συνολικά είχαμε τουλάχιστον 12 νεκρούς και 300 τραυματίες. Οι δολοφονίες των εργατών ήταν η έμπνευση του Ρίτσου για τον "Επιτάφιο".

Σημειώνεται ότι στην Καισαριανή την 1η Μαΐου 1944, η εργατική Πρωτομαγιά συνέπεσε με την άνανδρη εκτέλεση 200 Ελλήνων ανδρών από τις γερμανικές δυνάμεις Κατοχής. Έτσι, η Καισαριανή δεν εορτάζει μόνο την Εργατική Πρωτομαγιά όπως όλος ο υπόλοιπος ελεύθερος και δημοκρατικός κόσμος. Η ίδια ημέρα είναι ημέρα ιστορικής τιμής και μνήμης.    
*****************************************                  *************************************************

Ο Μάιος, ή Μάης, ή Καλομηνάς (Ποντιακά), είναι ο πέμπτος μήνας του έτους κατά το Ιουλιανό και Γρηγοριανό Hμερολόγιο και έχει 31 ημέρες. Στο αττικό ημερολόγιο ήταν ο ενδέκατος μήνας Θαργηλιών που αντιστοιχεί με το χρονικό διάστημα 23 Απριλίου-23 Μαΐου. Οι λατίνοι συγγραφείς τον εκφέρουν πάντα με τη λέξη «mensis» (μήνας) ή KalendaΚατά τον Πλούταρχο(Βίος Νουμά 19) η ονομασία του Μήνα (Maja) προήλθε από το όνομα της νύμφης Μαίαςπου ήταν η ομορφότερη από τις Πλειάδες τιςεπτά κόρες του Άτλαντα(Ατλαντίδες) και τηςΠλειόνης και μητέρα του θεού Ερμή στον οποίο ο μήνας αυτός ήταν αφιερωμένος. Από άλλους υποστηρίζεται ότι αυτό το όνομα είναι προσδιοριστικό πρεσβύτερης ηλικίας εκ του major (μεγαλύτερος): «Μαϊώρεις γαρ οι πρεσβύτεροι» (Πλούταρχος), ο δε Οβίδιος παράγει το όνομα του μήνα από το Majestas (Μεγαλειότης) που έχει αποδεχθεί και ο τεκτονισμός.

Στην αρχαία Ρώμη κατά τον μήνα Μάιο τελούνταν γιορτές προς τιμή της πηγαίας ΝύμφηςΗγερίας, στο άλσος της, προς ανάμνηση των συμβουλών της, που παρέσχε στον Νουμά για τις θρησκευτικές αρχές που εισήγαγε στη Ρώμη. Κατά δε την 1η (Μπόνα Ντέα) και 2η Μαΐου συνεχιζόντουσαν τα από 28 Απριλίουαρχόμενα Φλοράλια, εορτές προς τιμή της θεάς της βλάστησης της Χλωρίδας (Flora). Επίσης κατά τον ίδιο μήνα οι Ρωμαίοι τελούσαν τα "Lemuria" Μειλίχια που ήταν εορτές προς ιλασμό των ψυχών των νεκρών. Στη τέχνη τον μήνα Μάιο οι Ρωμαίοι τον παρίσταναν με μορφή μεσήλικου άνδρα που έφερε πλατύ χιτώνα με μεγάλες περιχειρίδες (σαν το σημερινό ράσο) και έχοντας στη κεφαλή το κάνιστρο γεμάτο άνθη ενώ στα πόδια του υπήρχε ένα παγώνι (ταώς) με ανοιγμένα τα φτερά.

Ο Μάιος συνδέεται επίσης και με την όλη πορεία της Βασιλεύουσας πόλης του Μεγάλου Κωνσταντίνου του οποίου τη μνήμη γιορτάζουμε στις 21 του μήνα. Δέκα ημέρες νωρίτερα γιορτάζονται τα γενέθλια ή εγκαίνια της Κωνσταντινούπολης κατά το έτος 330 μ.Χ., ενώ στις 29 η μνήμη μας γυρνάει πίσω στην Άλωσή της (1453). Η απόφαση του Κωνσταντίνου να μεταφέρει την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στη θέση του αρχαίου Βυζαντίου πάρθηκε το έτος 324. Σύμφωνα με την παράδοση ο ίδιος ο Κωνσταντίνος , κρατώντας ένα ακόντιο, χάραξε τα σύνορα της πόλης που φάνηκαν πολύ μεγάλα στους συμβούλους του. Έτσι τον ρώτησαν πόσο θα προχωρήσει ακόμη, κι εκείνος τους απάντησε: «Θα προχωρήσω μέχρις ότου σταματήσει αυτός που προχωρεί εμπρός μου».

Ο Μάιος στην Ελληνική λαογραφία 

Παρ’ όλο που γενικά ο Μάιος θεωρείται ως ο τελευταίος μήνας της Άνοιξης, είναι στην ουσία το μέσο της ανθοφόρας αυτής εποχής αφού το Καλοκαίρι δεν αρχίζει παρά δύο δεκαήμερα μετά το τέλος του, στις 21 Ιουνίου. Ο Μάιος, είναι πράγματι «μήνας χαράς και λατρείας της βλάστησης, με δοξασίες και έθιμα διαχρονικού χαρακτήρα», όπως το παραδοσιακό έθιμο με το πρωτομαγιάτικο στεφάνι το οποίο στολίζει την πόρτα του σπιτιού μέχρι τις 24 Ιουνίου οπότε καίγεται στις φωτιές του Αϊ-Γιάννη. Οι λαϊκές προλήψεις θεωρούν τον Μάιο«μαγεμένο» γι’ αυτό αποφεύγονται οι γάμοι και οι σοβαρές εργασίες στη διάρκειά του, εξ ου και η παροιμία «Στον καταραμένο τόπο, τον Μάη μήνα βρέχει». Όλοι οι λαοί, πάντως, την Πρωτομαγιά γιόρταζαν την ανθοφορία της Φύσης και την απαρχή των «καλών καιρών». Κι ενώ οι λαϊκές παροιμίες, όπως, «Μάη μου, Μάη δροσερέ κι Απρίλη λουλουδάτε» και «ο Μάης έχει τ’ όνομα κι ο Απρίλης τα λουλούδια», προσπαθούν να μας επαναφέρουν στην τάξη, οι παιδικές αναμνήσεις δεν μας το επιτρέπουν. Κι έτσι συνεχίζουμε να τραγουδάμε: «Ο Μάιος μας έφτασε/εμπρός βήμα ταχύ/να τον προϋπαντήσουμε/παιδιά στην εξοχή».

Πρωτομαγιά

Aπεικόνιση των διαδηλώσεων στο Σικάγο τον Μάη του 1886.

Η 1 Μαΐου έχει χαρακτηρισθεί σχεδόν παγκόσμια ημέρα αργίας (αν και δεν είναι αργία, είν' απεργία) και διατυπώσεων των διεκδικήσεων των εργαζομένων, αφού είναι συνδεδεμένη με το εργατικό κίνημα όταν το 1886 έγιναν οι μεγάλες διαδηλώσεις στο Σικάγο με αίτημα τα τρία οχτάρια: οχτώ ώρες εργασίας, οχτώ ψυχαγωγία και οχτώ ύπνος. Στην χώρα μας, η απεργία των καπνεργατών του 1936 στη Θεσσαλονίκηβάφτηκε με αίμα που καταγράφηκε, στις εφημερίδες της άλλης ημέρας, με μια χαρακτηριστική φωτογραφία η οποία έδειχνε μια μάνα να οδύρεται πάνω από το σκοτωμένο της παιδί. Η φωτογραφία εκείνη ενέπνευσε τον Γιάννη Ρίτσο να γράψει τον «Επιτάφιο»: «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες/μέρα Μαγιού σε χάνω…».

Άλλα στοιχεία 

Στο παλιό Ιαπωνικό ημερολόγιο, ο μήνας καλείται Σατσούκι (Ιαπωνικά: 皐月). Είναι επίσης ένα κοινό όνομα για τις γυναίκες. ΣτηνΙαπωνία, υπάρχει η αποκαλούμενη ασθένεια του Μάη, ένα είδος ασθένειας όπου οι νέοι σπουδαστές ή οι εργαζόμενοι αρχίζουν να βαριούνται το σχολείο ή την εργασία τους. Οφείλεται σε μια ιαπωνική συνήθεια που όλα τα σχολικά έτη και τα οικονομικά έτη αρχίζουν την 1η Απριλίου.

Στα Φινλανδικά, ο μήνας καλείται toukokuu, που σημαίνει "ο μήνας της σποράς". Στα Σλοβένικα, καλείται veliki traven, ποια μέσα που σημαίνει "ο μήνας της υψηλής χλόης".

Σημαντικά γεγονότα

Εορτές τον Μάιο 

Ο Μάιος είναι ο μήνας που διεξάγεται τις περισσότερες φορές ο Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision.

• 2η Κυριακή του Μαΐου: Γιορτή της Μητέρας