Άγγελέ μου, Φύλακά μου, Σκέπος κ Βοήθειά μου με το θάρρος σε φωνάζω κ Προστάτη μου σε κράζω: Φώτισέ με,Φύλαξέ με Ισχυρά Προστάτεψέ με!(πρωινή προσευχη)

Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ ΝΑ ΕΞΑΤΜΙΣΤΕΙ....



Δευτέρα 25 Μαρτίου 2013


                     

25η Μαρτίου 1821…τι γιορτάζουμε;

Η 25η Μαρτίου είναι μέρα αργίας που έχει διπλή σημασία για τους Έλληνες. Είναι θρησκευτική και εθνική γιορτή. Είναι θρησκευτική, γιατί γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και εθνική, γιατί η ημέρα αυτή σηματοδοτεί την έναρξη της ελληνικής επανάστασης ενάντια στην οθωμανική κυριαρχία το 1821. Στις 25 Μαρτίου 1821, ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση ενάντια στην τουρκική σκλαβιά που κρατούσε την Ελλάδα δέσμια για 400 χρόνια.
Ήταν η εποχή εκείνη που ωρίμασαν οι συνθήκες και οι καταστάσεις για το ξεσήκωμα του ελληνισμού. Η επανάσταση ξεκίνησε από τα νότια διαμερίσματα του ελλαδικού χώρου επειδή εκεί υπήρχαν πολλοί εμπειροπόλεμοι άνδρες και πλούσια ναυτική δύναμη ώστε να επιτευχθεί ένα δυναμικό χτύπημα από στεριά και θάλασσα.
Γύρω στα μέσα του Μαρτίου του 1821 σημειώθηκαν σποραδικά επεισόδια εναντίον των Τούρκων και το τρίτο δεκαήμερο του ίδιου μήνα εκδηλώθηκαν οι πρώτες συλλογικές επαναστατικές πράξεις: Στις 21 στα Καλάβρυτα, στις 22 στη Μάνη, στις 23 στην Καλαμάτα και στις 24/25 στην Πάτρα και σ’ όλες σχεδόν τις επαρχίες της Πελοποννήσου καθώς και σε άλλες περιοχές (Σάλωνα, Γαλαξίδι, Λειβαδιά, Αταλάντη).
Τον Απρίλιο η επανάσταση απλώθηκε στις Σπέτσες, στα Ψαρά, στην Ύδρα, στην Κάσο, στη Μύκονο, στην Αττική και σε άλλες περιοχές. Στους επόμενους μήνες η επανάσταση απλώθηκε και στις υπόλοιπες περιοχές. Ως ημέρα κήρυξης της Επαναστάσεως αναγνωρίζεται επίσημα η 25η Μαρτίου. Εκείνη τη μέρα συγκεντρώθηκε στην Αγία Λαύρα μεγάλο πλήθος στρατιωτικών δυνάμεων και ο Παλαιών Πατρών Γερμανός ευλόγησε και κήρυξε το ξεκίνημα του επαναστατικού αγώνα. Εκεί, παρουσία προκρίτων και οπλαρχηγών, υψώθηκε το λάβαρο του αγώνα και δόθηκε ο όρκος «Ελευθερία ή θάνατος», ενώ οι πολεμιστές κρατούσαν γυμνά τα σπαθιά τους και τα καριοφίλια βροντούσαν.
Έκτοτε, η 25 Μαρτίου γιορτάζεται από όλους τους Έλληνες και συνηθίζεται να παρουσιάζει η κάθε περιοχή τις δυνάμεις της, τους νέους και τμήμα του στρατού, που παρελάζουν σε ανάμνηση της τότε συγκέντρωσης του στρατού και της λαμπρής εκείνης ημέρας που οι σκλαβωμένοι Έλληνες έπαψαν να είναι ραγιάδες.
******************************                **************************************
Ο Όρκος της Αγίας Λαύρας, πίνακας του Θ. Βρυζάκη (1851)
Ο Όρκος της Αγίας Λαύρας, πίνακας του Θ. Βρυζάκη (1851)

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/articles/503#ixzz2OHrcaRD4



Έθιμα της 25ης Μαρτίου και η ιστορία του ... μπακαλιάρου
Υπάρχουν ορισμένες περιοχές στην Ελλάδα που δίνουν μια άλλη διάσταση στον εορτασμό της 25ης Μαρτίου και δεν περιορίζονται σε θείες λειτουργίες, καταθέσεις στεφάνων και παρελάσεις, αλλά διοργανώνουν ξεχωριστές εκδηλώσεις που έχουν τις "ρίζες" τους σε βάθος χρόνου.

Στο Ελατοχώρι του νομού Πιερίας, την παραμονή του Ευαγγελισμού, ομάδες μικρών παιδιών και νεαρών ατόμων, έχοντας κρεμασμένα στο λαιμό κουδούνια από τα κοπάδια των προβάτων και κρατώντας στα χέρια φωτιές, γυρίζουν στους δρόμους του χωριού.

Σε κάθε σπίτι χτυπούν δυνατά τα κουδούνια, κάνοντας εκκωφαντικό θόρυβο και φωνάζοντας δυνατά να "φύγουν τα φίδια, να φύγουν οι σαύρες, έρχεται ο Ευαγγελισμός με το σπαθί στο χέρι", ενώ στη συνέχεια συγκεντρώνονται στην πλατεία του χωριού και στήνουν μεγάλο γλέντι με κρασί και εδέσματα.

"Το έθιμο κρατάει από την εποχή της τουρκοκρατίας έως και σήμερα. Τα παιδιά γυρνούν σε όλο το χωριό, ενώ οι μεγαλύτεροι μαζεύουμε κέδρα στην πλατεία του χωριού. Εκεί ανάβουμε μεγάλες φωτιές και πηδάμε πάνω από τις φλόγες, ενώ καλωσορίζουμε την άνοιξη με χορούς και παραδοσιακά τραγούδια" δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της τοπικής κοινότητας Ελατοχωρίου Νικόλαος Γκλάρας.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και σε περιοχές της Ηπείρου, την παραμονή του Ευαγγελισμού. Τα παιδιά ξεχύνονται στα χωράφια, χτυπώντας κατσαρόλες και ό,τι άλλο μαγειρικό σκεύος έχουν. Με το θόρυβο που κάνουν πιστεύουν πως διώχνουν τα φίδια, που εκείνη την ημέρα ξυπνούν από τη χειμερία τους νάρκη.

Αντίθετα, στη Σκιάθο, το νησί των Σποράδων, τα τελευταία χρόνια αναβιώνουν την 25η Μαρτίου τα έθιμα "εωθινό" και "λαμπαδηφορία". Το εωθινό σημαίνει το εορταστικό ξύπνημα του νησιού, ανήμερα της γιορτής, στις 5 η ώρα το πρωί. Σε αυτή την εκδήλωση γιορτάζεται η Απελευθέρωση του Γένους.

Η λαμπαδηφορία γίνεται στις 8:30 το βράδυ, όπου μαθητές και ενήλικες ξεχύνονται στους δρόμους με λαμπάδες και κεριά. Πρόκειται για ένα έθιμο που πηγάζει από τα χρόνια της τουρκοκρατίας και συνδυάζει την ανάσταση του Χριστού με την ανάσταση του Γένους, παραλληλίζοντας το Άγιο Φως με το φως της ελευθερίας.

Η ιστορία του μπακαλιάρου

Ως έθιμο για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου καθιερώθηκε και ο μπακαλιάρος με σκορδαλιά. Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, η Εκκλησία επέτρεπε στους πιστούς να φάνε ψάρι μόνο δύο φορές, του Ευαγγελισμού και την Κυριακή των Βαΐων.

Η ιστορία του μπακαλιάρου ξεκινάει με την εποχή των Βίκινγκς, όπου πρωτοεμφανίστηκε σαν εμπορικό προϊόν περί το 800 μ.Χ. Μάλιστα, λέγεται ότι κυνηγώντας βακαλάους, οι Βίκινγκς ανακάλυψαν κατά λάθος το "νέο κόσμο".

Πρώτοι τον πάστωσαν οι Βάσκοι, που ξεκίνησαν το εμπόριο του μπακαλιάρου από το Μεσαίωνα και τον ονόμασαν "ψάρι του βουνού", ενώ στη χώρα μας, ήρθε τον 15ο αιώνα και στο ελληνικό τραπέζι μπήκε κατά τη διάρκεια της σαρακοστιανής νηστείας.

Με εξαίρεση τα νησιά, όπου υπήρχε πάντα φρέσκο ψάρι, στην υπόλοιπη Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος ήταν η φθηνή και εύκολη λύση.

Ιστορικά, εκείνοι που έστελναν στην Ελλάδα μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου ήταν οι Άγγλοι, οι οποίοι τον αντάλλασσαν με σταφίδες.

πηγη:http://www.real.gr/

***********************                         **************************


Το Έθιμο του ΜπακαλιάρουΕκτύπωσηE-mail

imagesCAE6HV47



Εθνικό μας φαγητό για τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου είναι ο μπακαλιάρος υγράλατος με σκορδαλιά. Πως, όμως, καθιερώθηκε αυτό το έθιμο και πως ενσωματώθηκε στις διατροφικές μας συνήθειες ο μπακαλιάρος ή αλλιώς βακαλάος;
Η ιστορία του μπακαλιάρου ξεκινά με την εποχή των Βίκινγκς, όπου πρωτοεμφανίστηκε σαν εμπορικό προϊόν περί το 800 μ.Χ.. Μάλιστα, λέγεται ότι κυνηγώντας βακαλάους οι Βίκινγκς ανακάλυψαν κατά λάθος τον «νέο κόσμο».
Τη σκυτάλη από αυτούς πήραν οι Βάσκοι ψαράδες, οι οποίοι ξεκίνησαν το εμπόριο του μπακαλιάρου από το Μεσαίωνα και οδηγήθηκαν στο πάστωμα του, μέσα από το οποίο πέτυχαν πρώτον, να έχουν φαγητό που διατηρείται στα μακρινά τους ταξίδια και δεύτερον, βρήκαν μια τροφή νηστίσιμη, αλλά και φθηνή για το λαό της Ισπανίας. Οι Βάσκοι, μάλιστα, επειδή ο βακαλάος κάλυπτε μεγάλο μέρος της διατροφής των κατοίκων της Ενδοχώρας που δε μπορούσαν να πηγαίνουν συχνά στα παράλια για να προμηθεύονται φρέσκα ψάρια, ονόμασαν τον παστό μπακαλιάρο «ψάρι του βουνού».
Ο βακαλάος, αυτό το τόσο νόστιμο και θρεπτικό ψάρι μπήκε στο τραπέζι μας τον 15ο αιώνα και κατάφερε να διεκδικήσει επιτυχώς τη δική του θέση στο εθνικό μας εδεσματολόγιο.
Πως, όμως, σχετίζεται με την 25η Μαρτίου και γιατί είναι το «πιάτο» της ημέρας;
Απλούστατα και σύμφωνα με την κοινή λογική, κατά τη διάρκεια της σαρακοστιανής νηστείας η Εκκλησία επιτρέπει μόνο δύο φορές την κατανάλωση ψαριού, ήτοι την ημέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και την Κυριακή των Βαΐων. Με εξαίρεση τα νησιά, όπου το φρέσκο ψάρι δεν ήταν ποτέ πολυτέλεια, οπουδήποτε αλλού στην Ελλάδα ο παστός μπακαλιάρος εκείνες τις εποχές αποτέλεσε την εύκολη λύση, καθώς ήταν πιο εύκολο να τον προμηθευτεί κανείς και επιπλέον, μπορούσε να διατηρηθεί εκτός ψυγείου, οπότε πέρασε στην παράδοση και κατά συνέπεια έγινε το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου.
Τέλος, αξίζει να σημειώσουμε ότι στις μέρες μας, την παγκόσμια πρωτιά σε κατανάλωση μπακαλιάρου κατέχει η Πορτογαλία, διότι οι Πορτογάλοι έχουν δημιουργήσει εκατοντάδες διαφορετικές συνταγές για την αξιοποίησή του στην εθνική τους διατροφή, ενώ κατά παράδοση τον αποκαλούν «πιστό φίλο».
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα»
********************************                ************************************************************

Το έθιμο του μπακαλιάρου την 25η Μαρτίου



Η ιστορία του μπακαλιάρου ξεκινά μαζί μ’ εκείνη των Βίκινγκς, αφού λέγεται ότι κυνηγώντας μπακαλιάρους ανακάλυψαν κατά λάθος το «νέο κόσμο», ενώ ακολούθησαν 

οι Βάσκοι ψαράδες, που ξεκίνησαν το εμπόριο του μπακαλιάρου από το Μεσαίωνα. Λέγεται μάλιστα ότι εκείνοι είχαν ανακαλύψει έναν τεράστιο ψαρότοπο μπακαλιάρου δίπλα στις ακτές της Νέας Γης, γεγονός που κράτησαν μυστικό για 500 περίπου χρόνια. Με το πάστωμα του μπακαλιάρου οι Βάσκοι πέτυχαν δύο πράγματα.

Το παστό ψάρι γινόταν η τροφή τους στα μακρινά ταξίδια, ενώ ταυτόχρονα βρήκαν μια τροφή νηστίσιμη αλλά και φτηνή για το λαό της Ισπανίας. Γι’ αυτό οι Βάσκοι ονόμαζαν τον παστό μπακαλιάρο «ψάρι του βουνού», επειδή κάλυπτε μεγάλο μέρος της διατροφής των κατοίκων της ενδοχώρας, οι οποίοι δεν μπορούσαν να πηγαίνουν συχνά στα παράλια για να προμηθεύονται φρέσκα ψάρια. Το μονοπώλιο του μπακαλιάρου κράτησε μέχρι την περίοδο που έφτασαν οι εξερευνητές στην Αμερική. Γύρω στα μέσα του 16ου αιώνα ο Ιταλός τυχοδιώχτης εξερευνητής Τζιοβάνι ντα Βεραζάνο, αφού πέρασε από τα στενά που αργότερα πήραν το όνομά του, ανακάλυψε τον ψαρότοπο των Βάσκων. Η περιοχή στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Cape Cod, δηλαδή Ακρωτήριο Μπακαλιάρος. Στους αιώνες ο μπακαλιάρος έγινε αιτία πολέμων για τον έλεγχο των ψαρότοπων και της αγοράς. Το σημαντικό ωστόσο είναι ότι, ενώ κάποτε οι ωκεανοί ήταν γεμάτοι μπακαλιάρους, σήμερα ο αριθμός των αλιευμάτων έχει μειωθεί τρομακτικά. Πώς όμως ένα ψάρι του νέου κόσμου έφτασε να θεωρείται το κατεξοχήν ελληνικό και να ταυτίζεται με την εθνική μας εορτή του Ευαγγελισμού στις 25 Μαρτίου; Τα πράγματα είναι απλά. Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής η Εκκλησία επέτρεπε μόνο δύο φορές το ψάρι, του Ευαγγελισμού και των Βαΐων. Στα νησιά φυσικά έτρωγαν φρέσκο ψάρι, αλλά οπουδήποτε αλλού ο παστός μπακαλιάρος ήταν η φτηνή και εύκολη λύση, η οποία πέρασε και στην παράδοση. Ιστορικά εκείνοι που έστελναν στην Ελλάδα μεγάλες ποσότητες μπακαλιάρου ήταν οι Άγγλοι οι οποίοι τον αντάλλασσαν με σταφίδες


Κυριακή 24 Μαρτίου 2013


25η Μαρτίου - Τραγούδια 



  ΑΚΑΘΙΣΤΟΣ ΥΜΝΟΣ  
Τη Υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια,
ως λυτρωθείσα των δεινών ευχαριστήρια
αναγράφωσι η πόλις σου Θεοτόκε.
Αλλ' ως έχουσα το κράτος απροσμάχητον
εκ παντίων με κινδύνων ελευθέρωσον
ίνα κράζωσι:
Χαίρε νύμφη ανύμφευτε. 
 
ΟΛΗ Η ΔΟΞΑ, ΟΛΗ Η ΧΑΡΗ 
Όλη δόξα, όλη χάρη, άγια μέρα ξημερώνει
και τη μνήμη σου το Έθνος χαιρετά γονατιστό.
Και τα στήθη σου όλο φλόγα με τον ήλιο σου πυρώνεις,
που χρυσός με περηφάνια περπατεί στον ουρανό.

Στην Αγία Λαύρα πρώτα τις χρυσές ακτίνες χύνει,
που λεβέντες πρώτ' ανάψαν του πολέμου τη φωτιά.
Τη γαλάζια μας Σημαία με τη χάρη του λαμπρύνει
και του θείου Ιεράρχη χαιρετάει τη σκιά.

Ομορφιά και δόξα χύνει όπου γη αιματωμένη
απ' το τιμημένο αίμα των παιδιών της κλεφτουριάς.
Τ' άγιο χώμα χαιρετάει και περήφανα διαβαίνει
από τα Ψαρά στο Σούλι και στο χάνι της Γραβιάς.

Απ' τη Ρούμελη κι εκείθε απ' την Κλείσοβα περνάει
και στο Μεσολόγγι μέσα χύνει το χρυσό του φως.
Την αιματωμένη γη του χαιρετάει κι ευλογάει,
όπου τόσοι σε μια νύχτα έπεσαν ηρωικώς.  
 ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΙΝΑΣ 
Κι εσείς παιδιά μωρέ κλεφτόπουλα.
Παιδιά της Σαμαρίνας, μωρέ παιδιά καημένα.
Παιδιά της Σαμαρίνας κι ας είστε λερωμένα.

Αν πάτε, πά- μωρ' πάνω στα βουνά,
ψηλά στη Σαμαρίνα μωρέ παιδιά καημένα.
ψηλά στη Σαμαρίνα κι ας είστε λερωμένα.

Τουφέκια να μωρ' να μη ρίξετε.
Τραγούδια να μην πείτε μωρέ παιδιά καημένα.
Τραγούδια να μην πείτε κι ας είστε λερωμένα.

Κι αν σας ρωτήσει μωρέ η μάνα μου,
η δόλια η αδερφή μωρέ παιδιά καημένα.
η δόλια η αδερφή μου κι ας είστε λερωμένα.

Μην πείτε, πεί- μωρ' πως εχάθηκα.
Πως είμαι σκοτωμένος μωρέ παιδιά καημένα.
Πως είμαι σκοτωμένος κι ας είστε λερωμένα.

ΣΑΡΑΝΤΑ ΠΑΛΙΚΑΡΙΑ
 Σαράντα παλικάρια
από τη Λε- από τη Λεβαδιά.
Πάνε για να πατήσουνε
την Τροπό- μωρέ την Τροπολιτσά.

Στο δρόμο που πηγαίνανε
γέροντ' α- μωρέ γέροντ' απαντούν.
"Γεια σου χαρά σου γέρο!"
"Καλώς τα τα- καλώς τα τα παιδιά.

Που πάτε παλικάρια
που πάτ' ορέ- που πάτ' ορέ παιδιά;"
"Πάμε για να πατήσουμε
την Τροπό- μωρέ την Τροπολιτσά!".
 
ΤΑ ΚΛΕΦΤΟΠΟΥΛΑ
 
Μάνα μου τα, μάνα μου τα κλεφτόπουλα,
τρώνε και τραγουδάνε, άιντε πίνουν και γλεντάνε.

Μα ένα μικρό, μα ένα μικρό κλεφτόπουλο,
δεν τρώει, δεν τραγουδάει, βάι δεν πίνει, δεν γλεντάει.

Μόν' τ' άρματα, μόν' τ' άρματα του κοίταζε.
Του ντουφεκιού του λέει: «Γεια σου Κίτσο μου λεβέντη!»

Τόσες φορές, τόσες φορές με γλύτωσες
απ' των εχθρών τα χέρια κι απ' των Τούρκων τα μαχαίρια.
 
Ε Θ Ν Ι Κ Ο Σ   Υ Μ Ν Ο Σ
Σε γνωρίζω από την κόψη
Του σπαθιού την τρομερή,
Σε γνωρίζω από την όψη
Που με βία μετρά  τη γη.

Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
Των Ελλήνων τα ιερά,
Και σαν πρώτα ανδρειωμένη,
Χαίρε, ω χαίρε, Ελευθεριά! 

Ο ΧΟΡΟΣ ΤΟΥ ΖΑΛΟΓΓΟΥ
Δημοτικό 
Έχε γειά καημένε κόσμε,
έχε γεια γλυκιά ζωή.
Και συ δύστυχη πατρίδα
έχε γειά παντοτινή.

Έχετε γεια βρυσούλες,
λόγγοι, βουνά, ραχούλες.
Έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες.

Στη στεριά δε ζει το ψάρι,
ούτ’ ανθός στην αμμουδιά.
Κι οι Σουλιώτισσες δε ζούνε
δίχως την ελευθεριά.

Έχετε γεια βρυσούλες,
λόγγοι, βουνά, ραχούλες.
Έχετε γεια βρυσούλες
κι εσείς Σουλιωτοπούλες.


Πέμπτη 21 Μαρτίου 2013


ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΣΥΡΟΥ 2013 ΚΑΙ  

Καθαρά Δευτέρα στη Σύρο!



Εντυπωσιακό το Συριανό Καρναβάλι!!

IMG 2023
Εντυπωσιακό από κάθε άποψη ήταν το 3ο Συριανό Καρναβάλι που ολοκληρώθηκε το βράδυ της Κυριακής με την παρέλαση των καρναβαλιστών στο κέντρο της Ερμούπολης. 17 ομάδες αποτελούμενες από 1100 περίπου άτομα έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό σ’ ένα μοναδικό αποκριάτικο ξεφάντωμα που προκάλεσε το ενδιαφέρον χιλιάδες κόσμου, μονίμων κατοίκων και επισκεπτών, οι οποίοι παρακολούθησαν το πιο πετυχημένο καρναβάλι της ιστορίας του νησιού.

IMG 1983



Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια σε όλες τις ομάδες, στους διοργανωτές και σε όλους όσους συνέβαλαν για την διεξαγωγή της μεγάλης γιορτής, που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένας νέος και σωστά οργανωμένος θεσμός, ο οποίος μπορεί στο μέλλον να επιφέρει σημαντικά κέρδη για το νησί.
Μετά την παρέλασή τους στους δρόμους της πόλης, οι 17 ομάδες ολοκλήρωσαν την παρουσία τους στην Πλατεία Μιαούλη με χορευτικά σόου και στη συνέχεια βαθμολογήθηκαν από τους κριτές της επιτροπής.
Το 1ο βραβείο κέρδισε η ομάδα «Οι ωραίοι έχουν χρέη» με θέμα «Το νινί σέρνει καράβι».
Το 2ο βραβείο κέρδισε η ομάδα «Εποχές» με θέμα «Θα φύγουμε να πάμε αλλού».
Το 3ο βραβείο κέρδισε η ομάδα «Syros by Night» με θέμα «Φωτό – Λαλήσαμε».
Στη συνέχεια ακολούθησε party στον πεζόδρομο της οδού Πρωτοπαπαδάκη.
Αξίζει να αναφερθούν και οι 17 ομάδες που έλαβαν μέρος στο Συριανό Καρναβάλι οι οποίες είναι:
1.Η ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ ΤΕΝΕΚΕΔΟΥΠΟΛΗ (2ο Νηπιαγωγείο & 6ο Δημοτικό Ερμούπολης)
2.ΝΤΙΣΚΟ ΠΑΡΤΥ (Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων Νηπιαγωγείου- Δημοτικού Άνω Σύρου)
3.Η ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ ΦΡΕΡ-ΤΟΠΙΑ (Σύλλογος Γονέων & Κηδεμόνων Ιδ. Δημοτικού Σχολείου Αγ. Γεώργιος)
4.ΠΑΣ ΜΑΜΑ-ΓΕΙΡΕΥΟΝΤΑΣ (Παιδικός Σταθμός Βήσσα)
5.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ (Δ' τάξη, 2ου Δημοτικού
Σχολείου Ερμούπολης)

6.ΤΟ , (ΚΟΜΜΑ) ΤΩΝ ΒΑΡΕΛΟΦΡΟΝΩΝ (Ομάδα Πεζοπόρων Σύρου)
7.ΕΚΑΝΕ Η ΜΥΓΑ Κ... ΚΑΙ ΕΚΛΕΨΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ (2ο Γυμνάσιο Σύρου)
8.ΦΩΤΟ-ΛΑΛΗΣΑΜΕ!!! (Syros By Night)
9.PAC-MAN (Φοιτητικός Σύλλογος τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων - Πανεπιστήμιο Αιγαίου)
10.Μ' ΑΓΩΝΕΣ ΤΣΙΠΟΥΡΟ ΜΕΘΥΣΙ ΘΑ ΒΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗ ΜΕΡΚΕΛ ΘΑ ΔΙΩΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ (Πολιτιστικός Σύλλογος Άνω Σύρου)
11.ΤΑ 101 ΣΚΥΛΙΑ ΤΗΣ ΓΔΑΡΜΑΤΙΑΣ (Ν.Ο.Π.Ο. Κινίου)
12.ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΝΕ ΓΙΑ ΜΠΑΛΑΚΕΣ, ΠΑΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑ; (Θεατρικός Όμιλος Σύρου «ο Σουρής»)
13.ΨΩΝΙΖΩ, ΤΡΩΩ ΕΛΛΗΝΙΚΑ (Super Market Α.Ι. Φρέρης)
14.ΕΝΑ ΣΑΚΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ (Πολιτιστικοί Σύλλογοι Ποσειδωνίας «Ο Ποσειδών» & Φοίνικα, Συμμετέχουν: Εργαστήρι παραδοσιακών χορών «Η Σοφία της παράδοσης», εργαστήρι μουσικής «Το τρεχαντηράκι της Ελπίδας»
15.ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΝΑ ΠΑΜΕ ΑΛΛΟΥ (Εποχές)
16.ΤΟ ΝΙΝΙ ΣΕΡΝΕΙ ΚΑΡΑΒΙ (Οι ωραίοι που έχουν χρέη)
17.ΠΟΔΗΛΑΤΡΕΣ ΣΥΡΟΥ (Ποδηλάτες Σύρου)

Το Συριανό Καρναβάλι παρουσίασαν οι: Μπάμπης Κουλούρας, Σάββας Πούμπουρας και Γιώργος Ρούσσος.





                 








Φωτογραφία
Φωτογραφία: Live apo syriano karnavali !!! xa-mos !!!
Φωτογραφία



Φωτογραφία




Μετά το πετυχημένο Συριανό Καρναβάλι σειρά πήρε η Καθαρά Δευτέρα. Τα κούλουμα στα χωριά της Σύρου γιορτάστηκαν δεόντως με τον κόσμο να συνεχίζει τη διασκέδαση με νηστίσιμους μεζές, κρασί και το κάψιμο του καρνάβαλου.

bari 8




πηγη: http://www.cyclades24.gr/